Adrian Frutiger

typograf i grafik szwajcarski

Adrian Frutiger (ur. 24 maja 1928 w Unterseen, zm. 10 września 2015 w Bremgarten bei Bern) – szwajcarski typograf, artysta grafik, specjalista i międzynarodowy autorytet komunikacji wizualnej, autor wielu publikacji z dziedzin typografii i semiografii.

Próbka kroju Frutiger

Pierwsze nauki graficzne i liternicze pobierał począwszy do 1948 roku w Kunstgewerbeschule w Zurychu. W 1952 roku przyjechał do Paryża, gdzie podjął pracę jako projektant w firmie Deberny & Peignot. Jest najbardziej znany z zaprojektowania bezszeryfowej antykwy Univers z roku 1957.

Frutiger jest laureatem licznych szwajcarskich, francuskich i międzynarodowych nagród, takich jak Nagroda Gutenberga miasta Moguncji (otrzymana w 1986 r.). W 1996 r. Senat Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie przyznał Adrianowi Frutigerowi doktorat honoris causa.

Kroje pisma edytuj

Fruitger (1975) edytuj

Czcionka bezszeryfowa opracowana w latach 1968-1976 (pierwsze wydanie 1975) jako czytelniejsza wersja Universu tego samego autora. Pierwotnie stworzona na potrzeby portu lotniczego Paryż-Roissy-Charles de Gaulle; w 1976 roku odlewnia Stempel (obecnie część Linotype) wydała dodatkowe odmiany kroju (także autorstwa Frutigera).

Font sprzedawany przez Adobe Systems i Bitstream (jako Humanist 777).

Pozostałe edytuj

Do najważniejszych krojów pisma zaprojektowanych przez Frutigera można też zaliczyć:

  • Ondine (1954)
  • President (1954)
  • Meridien (1955)
  • Egyptienne (1956)
  • Univers (1957)
  • Apollo (1962)
  • Serifa (1967)
  • OCR-B (1968)
  • Iridium (1975)
  • Frutiger (stworzony w 1975 dla Lotniska im. Charles'a de Gaulle'a, wydany przez Linotype w 1976)
  • Glypha (1977)
  • Icone (1980)
  • Breughel (1982)
  • Versailles (1982)
  • Linotype Centennial (1986)
  • Avenir (1988)
  • Westside (1989)
  • Herculanum (1990)
  • Vectora (1990)
  • Linotype Didot (1991)
  • Pompeijana (1992)
  • Rusticana (1993)
  • Frutiger Stones (1998)
  • Frutiger Symbols (1998)
  • Linotype Univers (1999)
  • Frutiger Next (2000)
  • Nami (2006)
  • Frutiger Arabic (2007)
  • Frutiger Serif (2008)
  • Neue Frutiger (2009)

Wybrana bibliografia edytuj

Bibliografia w języku polskim edytuj

  • Adrian Frutiger: Człowiek i jego znaki, tł. Czesława Tomaszewska, Do/Optima, Warszawa 2005, wyd. 2, ISBN 83-85586-14-8
  • Adrian Frutiger: Człowiek i jego znaki, tł. Czesława Tomaszewska, d2d.pl, Kraków 2010, wyd. 3 poprawione, ISBN 978-83-927308-3-5