Wikipedia

Afric Simone

mozambicki piosenkarz

Afric Simone (ur. 10 października 1939 w Inhambane) – mozambijski muzyk. W swojej twórczości miesza rozmaite wątki, zwłaszcza przesłanie folkloru afrykańskiego z europejską muzyką pop. Niektóre jego kompozycje uległy też wpływowi rytmów latynoamerykańskich i muzyki karaibskiej.

Afric Simone
Ilustracja
Afric Simone w 2016 roku
Imię i nazwisko

Henrique Joaquim Simone

Data i miejsce urodzenia

10 października 1939
Inhambane

Gatunki

pop, etno-disco

Zawód

piosenkarz

Aktywność

od 1965

Wydawnictwo

Barclay Records, Hansa Records, Musart Records

Instrument
gitara
Strona internetowa

Życiorys edytuj

Dzieciństwo i młodość edytuj

Jest synem Brazylijczyka i Mozambijki. Po śmierci ojca, w wieku dziewięciu lat przeprowadził się wraz z matką do Xipamamine[1], dzielnicy Lourenço Marqes, gdzie dorastał. Tam też pierwszy raz zaprezentował się na estradzie.

Profesjonalna kariera edytuj

W latach 1965-1971 Simone wydał – pod artystycznym pseudonimem Monsieur Afrique[2] – 5 singli [3]: „Black Dynamite” w 1965 w Ariola Records, „El Matador” w 1969 w Teldec, „Washboard man” w 1970 w Polydor Records i „Ich bin der grösste Lacher” także w 1970 roku w Telefunken i „Feuer Feuer Feuer” w 1971 roku w Hansa Records.

Szlify dla swojego przyszłego zawodu zdobywał w Londynie, gdzie działał jako wokalista, a przede wszystkim jako tancerz rytmiczny. Gdy przeprowadził się do kontynentalnej Europy, nagrał swoją pierwszą piosenkę zatytułowaną Barracuda, wydaną pod artystycznym pseudonimem Simon el Africano, z którą dotarł na szczyt popularności w Wenezueli, a także zdobył uznanie w Boliwii, Peru i Brazylii, a w Wenezueli i Kolumbii zdobył złotą płytę.

W Europie zadebiutował w 1975 utworami „Ramaya” oraz „Hafanana”, które umieścił na albumie pt. Ramaya. Pierwszy z nich szybko znalazł się na pierwszych miejscach list przebojów w Holandii, Belgii i Luksemburgu[4]. Singiel z utworem Ramaya dotarł również do drugiego miejsca na liście przebojów i został wyróżniony złotą płytą. Skutkiem tego był czterotygodniowy kontrakt w paryskiej Olimpii. W 1976 piosenka znalazła się na pierwszym miejscu także we Włoszech. Powstała wówczas kolejna, czwarta wersja tego samego utworu (zaprezentowana przez zespół Augusto Rigetti Group).

W tekście swoich piosenek używa rozmaitych afrykańskich języków i dialektów, a o problemie „zrozumiałości” tekstów mówił: Język nie jest żadnym problemem, jeśli w porządku są rytm, muzyka i głos. Chodzi mi o syntezę rodzimego języka z muzyką europejską i o przekaz muzyczny z mojej ojczyzny, co jest połączeniem, jakiego nie słyszy się codziennie. A że słuchacz nie rozumie tekstu? „Ramaya” podobała się mimo tego, że nikt nawet nie przeczuwał, co znaczy[5].

W lipcu 1977 Afric Simone wystąpił w Niemieckiej Republice Demokratycznej w programie telewizyjnym „Ein Kessel buntes”[6]. Ten program telewizyjny był emitowany w większości krajów Europy Wschodniej. Sytuacja powtórzyła się później z utworem „Hafanana”, który istnieje w 40 wersjach.

Największe sukcesy odnosił w latach 1975-1980 po obu stronach żelaznej kurtyny. Występował w ZSRR i w kilku innych krajach bloku wschodniego. W Związku Radzieckim Hafanana stała się ścieżką dźwiękową do 18 odcinka[7] serialu animowanego Wilk i Zając.

W 1978 roku album Africa Simone został wydany w byłej Czechosłowacji, w wyniku czego został kilkukrotnie zaproszony do występów w czeskiej telewizji (w programie moderowanym przez Karela Gotta). W tym czasie Simone zaskoczył widzów sztuczkami z ogniem podczas wykonywania utworu Curare. Później, w 1979 roku, Afric Simone nagrał duet z czeską gwiazdą Heleną Vondráčkovą[8].

Afric Simone nadal koncertuje w krajach Europy Wschodniej. W marcu 2020, na krótko przed pandemią, Afric Simone wystąpił w Kijowie[9] na Ukrainie – z takimi artystami jak C.C. Catch, Didier Marouani i Liz Mitchell. W lipcu 2022 Afric Simone wystąpił na festiwalu „Discoteca 80”[10] w Kluż-Napoka w Rumunii. W październiku 2023 Afric Simone wystąpił na festiwalu „Arena Retro Party”[11] w Budapeszcie na Węgrzech - wraz z takimi artystami jak Ken Laszlo, Eddy Huntington i Thomas Anders.

Prywatne życie edytuj

Od 1978 roku Afric Simone mieszka w Berlinie i posiada obywatelstwo niemieckie. Afric był 3 razy żonaty. Z drugiego małżeństwa ma syna Fabio. Jego trzecia żona[12], Ludmiła[13], jest pochodzenia rosyjskiego[14]. Poznali się w 2003 roku w Berlinie.

Dyskografia edytuj

Single edytuj

Albumy edytuj

CD edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Afric Simone – From Xipamanine to the world | Revista Índico [online], indico-lam.com [dostęp 2024-04-22] (ang.).
  2. ↑ https://www.45cat.com/artist/monsieur-afrique
  3. ↑ Monsieur Afrique = Afric Simone - Memoryradio [online], memoryradio.de [dostęp 2024-04-22] (niem.).
  4. ↑ swedishcharts.com - Afric Simone - Ramaya [online], com/showitem.asp?interpret=Afric+Simone&titel=Ramaya&cat=s [dostęp 2024-04-22].
  5. ↑ Afric Simone [online], RM80.pl.
  6. ↑ https://www.imdb.com/title/tt8198576/
  7. ↑ ну, погоди 18 серия - Мультики [online], info/forum/viewtopic.php?t=1596 [dostęp 2024-04-22] (ros.).
  8. ↑ 3. kolo - Helena Vondráčková a Afric Simon - Ring volný 4. - Ring volný | Česká televize. [dostęp 2024-03-31].
  9. ↑ Дискотека 80х. C.C.Catch, Boney M. Liz Mitchell, Afric Simone в Киеве 7 марта 2020 [online], kiev.ua [dostęp 2024-04-22] (ros.).
  10. ↑ Afric Simone [online], discoteca80.ro [dostęp 2024-04-22] (rum.).
  11. ↑ Global Events | - Események [online], globalevents.hu [dostęp 2024-04-22] (węg.).
  12. ↑ https://dzen.ru/a/W_lBq93iiwCqzLrM
  13. ↑ «Не пью, потому и в 65 выгляжу молодо» [online], peoples.ru [dostęp 2024-04-22] (ros.).
  14. ↑ Африк Симон: "Все мы придем туда - черные и белые. Хафанана!" - МК Крым [online], mk.ru [dostęp 2024-04-22] (ros.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Afric_Simone&oldid=73573155”