Agenezja płuc
Agenezja płuc – wada rozwojowa płuc polegająca na niewykształceniu się płuca i odpowiadającego mu oskrzela[1].
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 |
Q33.3 |
|---|---|
| OMIM | |
Agenezja oznacza całkowity brak narządu. W przypadku agenezji płuca tkanka, która powinna budować płuco, nie rozwija się w ogóle. W przypadku aplazji płuca występuje natomiast zawiązek oskrzela. Jest to cecha różniąca te dwie wady wrodzone układu oddechowego[1].
Zarówno agenezja, jak i aplazja mogą dotyczyć tylko jednego z płuc, jak i obu płuc. W przypadku noworodka z obustronną agenezją płuc nie może on przeżyć. W przypadku braku jednego z płuc i wykształcenia się płuca kontralateralnego będzie ono zajmować większą przestrzeń w obrębie klatki piersiowej, powodując przemieszczenie śródpiersia. Może objawiać się zewnętrznie jako jednostronne spaszczenie klatki piersiowej. Badanie przedmiotowe ujawni osłabienie szmerów oddechowych i jednostronne stłumienie odgłosu opukowego[1].
Agenezja może także dotyczyć jedynie fragmentu płuca: płata czy też segmentu. Stan taki nie musi objawiać się klinicznie, wprost przeciwnie – może przebiegać bezobjawowo, a wykryty zostać jedynie przez przypadek[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Józef Gaweł, Barbara Bilo, Ryszard Kurzawa: Choroby układu oddechowego. W: Krystyna Kubicka, Wanda Kawalec: Pediatria. T. 1. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2010, s. 244. ISBN 978-83-200-4169-9.
