Aglikozuria – stan, w którym w moczu pacjenta nie stwierdza się obecności glukozy.

Glukometr – urządzenie służące do pomiaru poziomu glukozy we krwi.

Aglikozuria w moczu dobowym jest celem leczenia cukrzycy (szczególnie cukrzycy typu 2) i przy prawidłowym progu nerkowym dla glukozy jest wskaźnikiem jej dobrego wyrównania metabolicznego.

Przy cukrzycy typu 1, podczas której konieczne jest stosowanie hormonuinsuliny, dążenie do całkowitego "odcukrzenia" moczu może doprowadzić do niedocukrzenia (hipoglikemii) krwi i wszystkich wynikających z tego powikłań, mogących w niektórych przypadkach doprowadzić nawet do śmierci pacjenta. Z tego powodu u chorych na ten typ cukrzycy (szczególnie u osób niepełnosprawnych) a także u chorych z cukrzycą chwiejną, świadomie dopuszcza się do wydalania z moczem niewielkiej ilości glukozy, co pozwala zachować pewien margines bezpieczeństwa.

W przypadku podwyższenia progu nerkowego dla glukozy, występującego np.: u osób starszych, przy niektórych chorobach nerek lub w cukrzycowej chorobie nerek mimo nieobecności glukozy w moczu stężenie tego cukru we krwi może być wysokie.

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj

  • Artur Czyżyk, January Ławecki: Encyklopedia chorego na cukrzycę. Warszawa: PWN, 1992, s. 11. ISBN 83-01-10943-2.