Agum II, Agum-kakrimekasycki władca znany z tzw. inskrypcji Aguma-kakrime, której dwie kopie znalezione zostały w bibliotece asyryjskiego króla Aszurbanipala w Niniwie (VII w. p.n.e.)[1]. W inskrypcji tej występuje on jako piąty(?) władca z dynastii kasyckiej, syn Urzigurumasza. To samo źródło przypisuje mu sprowadzenie posągów Marduka i Sarpanitu, które Hetyci mieli zabrać ze sobą po zdobyciu Babilonu w 1595 r. p.n.e. Wielu badaczy podaje w wątpliwość historyczną wartość tej inskrypcji, dowodząc, iż tekst ten powstał najprawdopodobniej nie za życia Aguma II, lecz znacznie później[1][2]. Imię Aguma-kakrime nie pojawia się w żadnych innych źródłach pisanych[1][3]. Zdaniem uczonych postać ta istniała naprawdę. Najprawdopodobniej jednak chodzi tu o jednego z wojskowych przywódców plemion kasyckich, które pod koniec okresu starobabilońskiego zaczęły osiedlać się w środkowej Babilonii[2].

tekst klinowy jednej z zachowanych kopii inskrypcji Aguma-kakrime

Przypisy edytuj

  1. a b c van Koppen, The Agum-kakrime..., s. 136.
  2. a b Leick, Who's..., s. 6.
  3. Babilońska lista królów A i Synchronistyczna lista królów, które wymieniają imiona wczesnych władców kasyckich, są obie uszkodzone w miejscach, gdzie powinno znajdować się imię Aguma II; A.K. Grayson, Königslisten..., s. 91 i 118.

Bibliografia edytuj

  • Frans van Koppen, The Agum-kakrime Inscription, [w:] Mark Chavalas (edytor), The Ancient Near East - Historical Sources in Translation, Blackwell Publishing, Carlton 2006, s. 135–140.
  • hasło Agum II kakrime, [w:] Gwendolyn Leick, Who's Who in the Ancient Near East, London and New York 2002, s. 6.
  • A.K. Grayson, Königslisten und Chroniken, [w:] Reallexikon der Assyriologie VI (1980-83), s. 77–135.