Aguti środkowoamerykański

gatunek ssaka

Aguti środkowoamerykański[3] (Dasyprocta punctata) – gatunek gryzonia z rodziny agutiowatych. Według Mammal Species of the World – zamieszkujący tereny od stanu Chiapas i półwyspu Jukatan w południowej części Meksyku po południową Boliwię, północną Argentynę i południowo-wschodnią Brazylię[4]. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) wskazuje także, że zwierzę zamieszkuje: tereny Mezoameryki i Ameryki Południowej w podzielonych populacjach. Ale podaje, że w północnej części zakresu zwierzę zamieszkuje od stanu Chiapas i półwyspu Jukatan w południowej części Meksyku, natomiast w części południowej ma zamieszkiwać północny Ekwador, Kolumbię, zachodnią Wenezuelę – w paśmie górskim Serranía de Perijá i na zachodnich zboczach Sierra Nevada de Mérida. Zakres ma sięgać na południe – wzdłuż kolumbijskiego i ekwadorskiego wybrzeża Oceanu Spokojnego, a na wschodnich zboczach Andów do rzeki Sararé w Wenezueli. IUCN podaje także dwa różne graniczne poziomy wysokości, do której gatunek występuje – do 1600 m n.p.m. lub do 2400 m n.p.m.[2] Oba źródła zgodnie podają, że gatunek został także introdukowany w zachodniej i wschodniej części Kuby i na Kajmanach[4][2].

Aguti środkowoamerykański
Dasyprocta punctata[1]
Gray, 1842
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

jeżozwierzowce

Infrarząd

jeżozwierzokształtne

(bez rangi) Caviomorpha
Rodzina

agutiowate

Rodzaj

aguti

Gatunek

aguti środkowoamerykański

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Systematyka edytuj

W obrębie gatunku wyodręnia się 10 podagtunków[4][1]:

  • D. p. bellula Kellogg, 1946
  • D. p. boliviae Thomas, 1917
  • D. p. callida Bangs, 1901
  • D. p. chiapensis Goldman, 1913
  • D. p. chocoensis Allen, 1915
  • D. p. columbiana Bangs, 1898
  • D. p. dariensis Goldman, 1913
  • D. p. isthmica Alston, 1876
  • D. p. nuchalis Goldman, 1917
  • D. p. pallidiventris Bole, 1937
  • D. p. pandora Thomas, 1917
  • D. p. punctata Gray, 1842
  • D. p. richmondi Goldman, 1917
  • D. p. underwoodi Goldman, 1931
  • D. p. urucuma Allen, 1915
  • D. p. variegata Tschudi, 1845
  • D. p. yucatanica Goldman, 1913
  • D. p. yungarum Thomas, 1910
  • D. p. zamorae Allen, 1915

Kariotyp edytuj

Garnitur chromosomowy aguti środkowoamerykańskiego (podgatunku D. p. variegata) tworzą 32 pary (2n=64) chromosomów; FN=124[4].

Tryb życia edytuj

Aguti środkowoamerykański wiedzie dzienny tryb życia, ale można czasem napotkać go także w nocy. Jest zwierzęciem naziemnym. Żyje w parach. Samica rodzi 1–2 młodych. Młode stają się samodzielne w wieku 4 do 5 miesięcy[2].

Ekologia edytuj

Jest roślinożercą. Żywi się owocami, miękkimi nasionami i młodymi pędami roślin leśnych[2].

Rozmieszczenie geograficzne edytuj

Według Mammal Species of the World aguti środkowoamerykański zamieszkuje tereny od stanu Chiapas i półwyspu Jukatan w południowej części Meksyku po południową Boliwię, północną Argentynę i południowo-wschodnią Brazylię. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) także wskazuje, że zwierzę zamieszkuje: tereny Mezoameryki i Ameryki Południowej w podzielonych populacjach, ale precyzuje, że w północnej części zakresu zwierzę zamieszkuje od stanu Chiapas i półwyspu Jukatan w południowej części Meksyku, ale w części południowej ma zamieszkiwać północny Ekwador, Kolumbię, zachodnią Wenezuelę – w paśmie górskim Serranía de Perijá i na zachodnich zboczach Sierra Nevada de Mérida. Zakres ma sięgać na południe – wzdłuż kolumbijskiego i ekwadorskiego wybrzeża Oceanu Spokojnego, a na wschodnich zboczach Andów do rzeki Sararé w Wenezueli. IUCN podaje także dwa różne graniczne poziomy wysokości, do której gatunek występuje – do 1600 m n.p.m. lub do 2400 m n.p.m.[2] Oba źródła zgodnie podają, że gatunek został także introdukowany w zachodniej i wschodniej części Kuby i na Kajmanach[4][2].

Przypisy edytuj

  1. a b Dasyprocta punctata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d e f g Dasyprocta punctata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska, A. Jasiński, W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 290. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. a b c d e Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Dasyprocta punctata. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 1 listopada 2019]