Aktogram
Aktogram – wykres aktywności osobowej organizmu w określonym czasie. Przedstawiony jest najczęściej w 24-godzinnym układzie dobowym[1].
Historia
edytujPojęcie aktogramu w 1930 roku po raz pierwszy wprowadził do nauki polski psycholog J. Stefan Szymański w swojej pracy napisanej w języku niemieckim pt. Psychologie vom standpunkt der abhängigkeit des erkennens von den lebensbedürfnissen[2]. Aktogram jest wykresem kołowym, który w graficzny sposób obrazuje życie danego osobnika jako szereg następujących po sobie okresów aktywności oraz spoczynku[1].
Zastosowanie
edytujMetodę aktograficzną wykorzystuje się w naukach przyrodniczych, w badaniach nad rozwojem osobniczym oraz porównawczych badaniach ewolucyjnych. W naukach biologicznych do badań nad funkcjonowaniem układu nerwowego oraz energetycznym działaniem mózgu wykorzystuje się odmianę aktogramu tzw. encefaloaktogram. Wykresy te stosowane są również do analizy aktywności ludzkiej przez psychologów, socjologów, ekonomistów, prakseologów oraz pedagogów[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Szewczuk 1990 ↓.
- ↑ Szymański 1930 ↓.
Bibliografia
edytuj- Stefan Szymański: Psychologie vom standpunkt der abhängigkeit des erkennens von den lebensbedürfnissen. Vienna: Barth, 1930. OCLC 1222409126.
- Diagram aktywności lub aktogram. W: Włodzimierz Szewczuk: Psychologia. Warszawa: Wydawnictwa Pedagogiczne i Szkolne, 1990, s. 290–291. ISBN 83-02-03778-8.