Alain Calmat

polityk francuski

Alain Calmat (ur. 31 sierpnia 1940 w Paryżu) – francuski łyżwiarz figurowy, startujący w konkurencji solistów, lekarz i polityk. Wicemistrz olimpijski z Innsbrucka (1964)[1] i uczestnik igrzysk olimpijskich (1956[2], 1960[3]), mistrz świata (1965), trzykrotny mistrz Europy (1962–1964), 5-krotny mistrz Francji (1958, 1962–1965).

Alain Calmat
Ilustracja
Calmat na podium mistrzostw świata 1964
Reprezentacja

 Francja

Data i miejsce urodzenia

31 sierpnia 1940
Paryż

Konkurencja

Soliści

Trener

Jacqueline Vaudecrane

Zakończenie kariery

1965

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
srebro Innsbruck 1964 łyżwiarstwo figurowe
(soliści)
Mistrzostwa świata
złoto Colorado Springs 1965 soliści
srebro Cortina d’Ampezzo 1963 soliści
srebro Dortmund 1964 soliści
brąz Vancouver 1960 soliści
brąz Praga 1962 soliści
Mistrzostwa Europy
złoto Genewa 1962 soliści
złoto Budapeszt 1963 soliści
złoto Grenoble 1964 soliści
srebro Berlin 1961 soliści
srebro Moskwa 1965 soliści
brąz Bratysława 1958 soliści
Odznaczenia
Komandor Orderu Narodowego Zasługi (Francja) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Złoty medal młodzieży i sportu

Calmat zapalił znicz olimpijski podczas ceremonii otwarcia Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1968 w Grenoble[4].

Biografia edytuj

Kariera amatorska edytuj

Calmat rozpoczął starty w zawodach łyżwiarskich mając 9 lat, a na mistrzostwach świata 1954 zadebiutował w wieku lat 13[4]. W swojej karierze pięciokrotnie stawał na podium mistrzostw świata (zwycięstwo w 1965 roku) oraz sześciokrotnie zdobywał medal mistrzostw Europy, w tym trzykrotnie był to złoty medal (1962–1964)[4]. W mistrzostwach Francji aż 7-krotnie zdobywał srebrny medal (1954–1957, 1962–1965), a 5-krotnie złoty medal (1958, 1959–1961)[5].

Na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1956 w Cortina d’Ampezzo debiutował jako 15-latek zajmując 9. miejsce[2]. Cztery lata później, na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1960 był już szósty[3], zaś w 1964 roku wywalczył wicemistrzostwo olimpijskie ustępując jedynie Manfredowi Schnelldorferowi[1].

 
Calmat podczas zapalania znicza olimpijskiego (Grenoble 1968)

Po zakończeniu kariery edytuj

Karierę amatorską Calmat zakończył w 1965 roku i rozpoczął studia medyczne[4]. Został chirurgiem. Pracował jako ordynator oddziału gastroenterologii w Hôpital à Montfermeil[4]. Był częścią zespołu Christiana Cabrola i Charlesa Dubosta, którzy przeprowadził pierwszą transplantację serca we Francji[5]. Później pracował jako profesor i szef kliniki w szpitalu Collège Pitié-Salpêtrière w Paryżu[5].

Calmat przez pewien czas był sędzią łyżwiarskim m.in. na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1980 w Lake Placid[5].

W latach 1984–1986 był ministrem sportu w rządzie Laurenta Fabiusa we Francji. Następnie od 1986 do 1993 roku był posłem departamentu Cher, zaś w 1995 roku został burmistrzem Livry-Gargan aż do 2014 roku. W 1997 roku został posłem w Zgromadzeniu Narodowym Francji[5].

Laureat wielu wyróżnień, w tym Legii Narodowej i Orderu Narodowej Zasługi[5]. Służył w komitecie wybranych na szczeblu lokalnym, który opowiadał się za wsparciem i finansowaniem badań nad HIV / AIDS oraz był przewodniczącym Komitetu Medycznego Francuskiego Komitetu Olimpijskiego[5].

Ma czworo dzieci[5].

Osiągnięcia edytuj

Zawody 1954 1955 1956 1957 1958 1959 1960 1961 1962 1963 1964 1965
Międzynarodowe[4]
Igrzyska olimpijskie 9 6 2
Mistrzostwa świata 11 9 7 9 5 7 3 * 3 2 2 1
Mistrzostwa Europy 5 5 4 4 3 4 4 2 1 1 1 2
Uniwersjada 1
Krajowe[4]
Mistrzostwa Francji 2 2 2 2 1 2 2 2 1 1 1 1

Nagrody i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Figure Skating at the 1964 Innsbruck Winter Games: Men's Singles. Sports Reference, 1964-02-06. [dostęp 2018-09-07]. (ang.).
  2. a b Figure Skating at the 1956 Cortina d'Ampezzo Winter Games: Men's Singles. Sports Reference, 1956-02-01. [dostęp 2018-09-07]. (ang.).
  3. a b Figure Skating at the 1960 Squaw Valley Winter Games: Men's Singles. Sports Reference, 1960-02-26. [dostęp 2018-09-07]. (ang.).
  4. a b c d e f g h i j Sports Reference – Alain Calmat. Sports Reference. [dostęp 2018-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).
  5. a b c d e f g h Ryan Stevens: I came, I saw, I cured: The Alain Calmat Story. Skate Guard, 2018-02-26. [dostęp 2018-09-07]. (ang.).
  6. Décret du 18 avril 2014 portant promotion. Legifrance, 2014-04-18. [dostęp 2018-09-09]. (fr.).
  7. ALAIN CALMAT, QUI A ENFLAMMÉ LA VASQUE AUX JO DE GRENOBLE : « J’AVAIS L’IMPRESSION QUE LE TEMPS M’APPARTENAIT… » Source : article Alain Calmat, qui a enflammé la vasque aux JO de Grenoble : "J'avais l'impression que le temps m'appartenait…" - Place Gre'net - Place Gre'net. placegrenet.fr, 2018-01-21. [dostęp 2018-09-09]. (fr.).

Bibliografia edytuj