Alain Carpentier

francuski kardiochirurg

Alain Carpentier (ur. 11 sierpnia 1933 w Tuluzie) – francuski kardiochirurg przez wiele lat pracujący na Oddziale Chirurgii Sercowo-Naczyniowej i Transplantacji Hôpital européen Georges-Pompidou w Paryżu. Za wkład w rozwój chirurgii zastawki mitralnej i aortalnej został w 2007 odznaczony Nagrodą Laskera[1].

Alain Carpentier
Państwo działania

 Francja

Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1933
Tuluza

kardiochirurg
Uczelnia

Uniwersytet Pierre und Marie Curie

Stanowisko

Wykładowca

Uczelnia

Icahn School of Medicine at Mount Sinai

Stanowisko

Wykładowca

Życiorys edytuj

Carpentier wykładał na Uniwersytecie Pierre und Marie Curie w Paryżu i Icahn School of Medicine at Mount Sinai w Nowym Jorku. Był założycielem i dyrektorem Laboratorium Transplantacji Serca i Transplantacji Sztucznego Serca. Od 1988 zajmował się skonstruowaniem sztucznego serca. W 1993 założył wspólnie z Jean-Luc Lagardère firmę Carmat (Carpentier-Matra). 18 grudnia 2013 sztuczne serce tej firmy zostało wszczepione pacjentowi[2][3]. W 1998 za wypracowanie przełomowych technik w kardiochirurgii wyróżniony Wielką Nagrodą Fondation pour la recherche médicale. Od grudnia 2000 jest członkiem Francuskiej Akademii Nauk. W 2011 za wkład w rozwój medycyny został wyróżniony nagrodą amerykańskiej fundacji im. Warren'a Alperta[4].

Największe osiągnięcia edytuj

  • jest znany ze swoich badań nad opracowaniem i udanym wszczepieniem pierwszego sztucznego oskrzela, ratującego pacjenta z rakiem płuc[4]
  • 1968 - wszczepienie pierwszej sztucznej zastawki biologicznej. W celu zmniejszenia ryzyka odrzucenia obcej, odzwierzęcej tkanki, zastawka była poddana działaniu glutaraldehydu.
  • opracowanie i wprowadzenie nowych technik plastyk i rekonstrukcji w kardiochirurgii, przede wszystkim w leczeniu operacyjnym wad zastawki dwudzielnej i trójdzielnej z użyciem pieścienia własnej konstrukcji (pierścień Carpentiera)[5][6].
  • opracowanie i wprowadzenie tzw. kardiomyoplastyki (użycie mięśnia szkieletowego przygotowanego wcześniej przez elektrostymulację do wspomagania niewydolnego mięśnia serca).
  • wiodąca rola w konstrukcji biokompatybilnego sztucznego serca nowej generacji firmy Carmat SA napędzane zasilaniem bateryjnym z przewidywalnym okresem pracy pięciu lat, które pierwszy raz zostało wszczepione 18 grudnia 2013 przez zespół Szpitala Europejskiego Georgesa Pompidou w Paryżu (Francja)[7][8].

Książki edytuj

  • Le Mal universitaire, Paris 1988, Éditions Robert Laffont, ISBN 978-2-221-05828-2
  • Alain Carpentier, Eric Marié, Eric Hamraoui, und Juan-Carlos Chachques: Philosophie du progrès en cardiologie, Mediqualis, Neuauflage 2008, ISBN 978-2-84059-064-4

Bibliografia edytuj

  • Yves Mamou: De Battre, mon cœur artificiel a continué, Le Monde, 28. Oktober 2008, S. 3.

Przypisy edytuj

  1. Prosthetic aortic and mitral valves | The Lasker Foundation [online], www.laskerfoundation.org [dostęp 2020-06-05] (ang.).
  2. Cœur artificiel : une prouesse made in France. Le Monde, 24. Dezember 2013, S. 1
  3. http://laboratoria.net/technologie/20347.html%7C data dostępu 2021.02.12, język polski.
  4. a b https://warrenalpert.org/alpert-prize-honors-bioengineering-luminaries | data dostępu 2021.01.14, język ang.
  5. A. Carpentier i inni, A new reconstructive operation for correction. of mitral and tricuspid insufficiency, „The Journal of thoracic and cardiovascular surgery”, 61 (1), 1971, s. 1-13, PMID5540460.
  6. A. Carpentier i inni, Reconstructive surgery of mitral valve incopentence ten-year appraiisal, „The Journal of thoracic and cardiovascular surgery”, 79 (3), 1980, s. 338-48, PMID7354634 (ang.).
  7. Alain Carpentier (Frankreich) - Finalist für den Europäischen Erfinderpreis 2016. www.epo.org. [dostęp 2023-08-01].
  8. First-in-man implantation of CARMAT’s bioprosthetic artificial heart. web.archive.org. [dostęp 2023-04-21].