Alaksandr Dubko
Alaksandr Iosifawicz Dubko (biał. Аляксандр Іосіфавіч Дубко[a], ros. Александр Иосифович Дубко, Aleksandr Iosifowicz Dubko; ur. 14 stycznia 1938 w Iłowie w rejonie szumilińskim, zm. 4 lutego 2001) – białoruski agronom i polityk, w latach 1997–2000 członek Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji.
| Data i miejsce urodzenia |
14 stycznia 1938 |
|---|---|
| Data śmierci |
4 lutego 2001 |
| Członek Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji | |
| Okres |
od 13 stycznia 1997 |
| Przewodniczący Grodzieńskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego | |
| Okres |
od 12 grudnia 1994 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
     
| |
Życiorys edytuj
Urodził się 14 stycznia 1938 roku we wsi Iłowo, w rejonie szumilińskim obwodu witebskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1960 roku ukończył Grodzieński Instytut Gospodarstwa Wiejskiego (GIGW), uzyskując wykształcenie agronoma. W latach 1960–1966 pracował jako agronom – specjalista hodowli nasion, kierownik wydziału, dyrektor gospodarstwa naukowego „Stanisławowo” GIGW. W latach 1966–1970 był kierownikiem Wydziału Rolnictwa Brzostowickiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego. W latach 1970–1972 pełnił funkcję dyrektora Zrzeszenia Sowchozów o Profilu Mleczno-Warzywnym w obwodzie grodzieńskim. W latach 1972–1994 pracował jako przewodniczący kołchozu „Postęp” w rejonie grodzieńskim[1]. W czasie jego kierownictwa kołchoz ten stał się jednym z najlepiej prosperujących w obwodzie[2].
Działalność polityczna edytuj
W czasach istnienia ZSRR był delegatem na wiele zjazdów Komunistycznej Partii Białorusi i KPZR. Na XXVIII Zjeździe KPZR wysunął kandydaturę Jegora Ligaczowa na stanowisko zastępcy sekretarza generalnego KC KPZR. W latach 1991–1993 był przewodniczącym Grodzieńskiej Obwodowej Rady Deputowanych. Kandydował na urząd prezydenta Republiki Białorusi w wyborach 23 czerwca 1994 roku[1]. W I turze uzyskał 6% głosów i nie przeszedł do II tury. Od 12 grudnia 1994 roku pełnił funkcję przewodniczącego Grodzieńskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego[3]. W 1995 roku należał do Rady Krajowej Białoruskiej Partii Agrarnej[1]. 13 stycznia 1997 roku został członkiem nowo utworzonej Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[4]. Od 22 stycznia pełnił w niej funkcję członka Stałej Komisji ds. Międzynarodowych i Bezpieczeństwa Narodowego[4][5]. Jego kadencja w Radzie Republiki zakończyła się 19 grudnia 2000 roku[4].
Odznaczenia edytuj
- Bohater Białorusi (30 czerwca 2001; pośmiertnie) – za wybitne zasługi dla państwa i społeczeństwa[6];
- Bohater Pracy Socjalistycznej (1982) – za wybitne zasługi w organizacji produkcji rolnej[2];
- dwa Ordery Lenina;
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy;
- Order Ojczyzny III klasy (18 listopada 1997) – za wielki osobisty wkład w społeczno-ekonomiczny rozwój obwodu[7];
- Order „Znak Honoru”;
- cztery medale;
- trzy gramoty pochwalne Rady Najwyższej Białoruskiej SRR[1].
Uwagi edytuj
- ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Аляксандар Іосіфавіч Дубко (czyt. Alaksandar Iosifawicz Dubko).
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Kto… ↓, s. 75
- ↑ a b Ими гордится Шумилинщина. Szumiliński Rejonowy Komitet Wykonawczy. [dostęp 2016-03-02]. (ros.).
- ↑ А. Лукашенко: Указ Президента Республики Беларусь от 12 декабря 1994 г. №257. old.bankzakonov.com, 1994-12-12. [dostęp 2016-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-27)]. (ros.).
- ↑ a b c Постоянная комиссия по международным делам и национальной безопасности. Rada Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2016-03-02]. (ros.).
- ↑ П. Шипук: Постановление Совета Республики Национального собрания Республики Беларусь от 22 января 1997 г. №23-СР/I. pravo.levonevsky.org, 1997-01-22. [dostęp 2017-02-26]. (ros.).
- ↑ А. Лукашенко: Указ Президента Республики Беларусь от 30 июня 2001 г. №361. old.bankzakonov.com, 2001-06-30. [dostęp 2016-03-02]. (biał.).
- ↑ А. Лукашенко: Указ Президента Республики Беларусь от 18 ноября 1997 г. №597. old.bankzakonov.com, 1997-11-18. [dostęp 2016-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-22)]. (ros.).
Bibliografia edytuj
- Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.