Albero I z Louvain
Albero I z Louvain (ur. ok. 1060, zm. 1 stycznia 1129) – biskup Liège od 1123 r. z dynastii z Louvain.
| Data urodzenia |
ok. 1160 |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Biskup Liège | |
| Okres sprawowania |
1123–1129 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia |
|
Życiorys edytuj
Albero był synem Henryka II, hrabiego Louvain. Jego braćmi byli Henryk III i Gotfryd VI Brodaty, kolejni hrabiowie Louvain i Brabancji (Gotfryd od 1106 r. był księciem Dolnej Lotaryngii). Przeznaczony do stanu duchownego, został kanonikiem w Metzu. Po konkordacie wormackim z 1123, staraniem swego brata Gotfryda otrzymał wakujące od 2 lat wskutek sporów papieża z cesarzem stanowisko biskupa Liège. Inwestyturę nadał mu osobiście przebywający w stolicy diecezji cesarz Henryk V. Po objęciu władzy z pomocą brata uporał się z raubritterami pleniącymi się w okolicach Liège. W toku swoich spokojnych rządów fundował kościoły i klasztory.
Bibliografia edytuj
- Alberdingk Thijm: Albero I.. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 1. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1875, s. 179. [dostęp 2016-09-17].
- P.F.X. de Ram: Albero I.. W: Biographie nationale de Belgique. T. 1. 1866, s. 177–182. [dostęp 2016-09-17].