Albert Briggs
Albert Edward Pryke „Ted” Briggs MBE (ur. 1 marca 1923 w Redcar, zm. 4 października 2008 w Portsmouth) – brytyjski wojskowy, oficer Royal Navy, jeden z trzech marynarzy ocalonych z eksplozji krążownika liniowego „Hood” 24 maja 1941 roku, aktywny działacz i pierwszy prezes H.M.S. Hood Association.
 Lieutenant
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1 marca 1923 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
4 października 2008 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1938–1973 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy |
II wojna światowa: |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
Albert Briggs urodził się i dorastał w Redcar, w hrabstwie Yorkshire. Gdy miał 12 lat po raz pierwszy zobaczył krążownik liniowy „Hood”, który zakotwiczył w ujściu rzeki Tees[1]. Następnego dnia próbował zaciągnąć się jako ochotnik do Royal Navy, ale został odesłany z powodu zbyt młodego wieku. Powrócił do biura werbunkowego 7 marca 1938 roku, zaledwie tydzień po ukończeniu przepisowych 15 lat[2].
Po 16 miesiącach treningu, 29 lipca 1939 roku, został marynarzem-sygnalistą największego okrętu liniowego okresu międzywojennego[2]. Na pokładzie „Hooda” uczestniczył w działaniach II wojny światowej: patrolowaniu północnego Atlantyku, walkach na Morzu Śródziemnym i zniszczeniu floty francuskiej w Mers el-Kébir[3]. 24 maja 1941 roku uczestniczył w ostatniej bitwie swojego okrętu z niemieckim pancernikiem „Bismarck”[4]. Po eksplozji magazynów amunicyjnych „Hooda” był jednym z zaledwie trzech członków załogi uratowanych przez niszczyciel „Electra”, wyrzucony szczęśliwie z tonącego wraku przez bąbel powietrza[3].
Po rekonwalescencji i złożeniu zeznań w kolejnym dochodzeniu przyczyn utraty „Hooda”, powrócił do czynnej służby na okrętach Royal Navy. Był między innymi sygnalistą na zmobilizowanym liniowcu pasażerskim „Hilary”, pełniącym funkcję okrętu dowodzenia siłami desantowymi w czasie inwazji na Sycylię, pod Salerno i w Normandii[2]. Pozostał w służbie także po zakończeniu wojny, odchodząc do cywila w 1973 roku w stopniu kapitana (Lieutenant)[1]. W tym czasie uczestniczył między innymi w patrolach wybrzeża Palestyny na pokładzie niszczyciela eskortowego „Brissenden” pod koniec 1945 roku oraz wojnie koreańskiej na krążowniku „Ceylon”[2].
2 lutego 1973 roku przeszedł w stan spoczynku. W czerwcu tegoż roku został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego[2]. W cywilu pracował jako agent wynajmu nieruchomości do 1988 roku[1]. Wcześniej, w 1975 roku przystąpił do nowo powstającego H.M.S. Association i został wybrany jego pierwszym prezesem. Ponownie został wybrany prezesem stowarzyszenia w 1995 roku. W tej roli patronował ekspedycji poszukiwania wraku „Hooda”[2], zaś po jego odkryciu w 2001 roku osobiście (zdalnie) umieścił na wraku tablicę pamiątkową, upamiętniającą wszystkich 1415 poległych kolegów[5]. Był współautorem książki Flagship Hood: The Fate of Britain's Mightiest Warship (Londyn 1985), wielokrotnie występował publicznie, był gościem programów telewizyjnych i radiowych, uczestniczył w nagraniach programów dokumentalnych[2].
Zmarł 4 października 2008 roku[3] w Queen Alexandra Hospital w Portsmouth, jako ostatni świadek zatonięcia „Hooda”[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Dan van der Vat: Ted Briggs: Last survivor of the sinking of HMS Hood (Obituary). „The Guardian”. 7 October 2008.
- ↑ a b c d e f g Frank Allen: Biography of Ted Briggs, M.B.E. H.M.S. Hood Association
- ↑ a b c Edward Albert (“Ted”) Briggs, last survivor of the sinking of HMS Hood, died on October 4th, aged 85. „The Economist”. 23 October 2008.
- ↑ a b Last veteran of Hood sinking dies. BBC News. 5 October 2008.
- ↑ Photos of the Wreck of H.M.S. Hood in 2001. H.M.S. Association