Albino (kardynał)

włoski duchowny, kardynał

Albino (zm. 1196) – włoski kardynał.

Albino
Kardynał biskup
Kraj działania

Państwo Kościelne

Miejsce urodzenia

prawdopodobnie Gaeta

Data i miejsce śmierci

1196
prawdopodobnie Rzym

Biskup Albano
Okres sprawowania

od 1189 do 1196

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół łaciński

Inkardynacja

Kanonicy regularni św. Frygidiana

Diakonat

18 grudnia 1182

Prezbiterat

16 marca 1185

Nominacja biskupia

1189

Sakra biskupia

maj 1189

Kreacja kardynalska

18 grudnia 1182
Lucjusz II

Kościół tytularny

S. Maria Nuova (18 grudnia 1182)
Santa Croce in Gerusalemme (16 marca 1185)
Biskup Albano (maj 1189)

Pochodził prawdopodobnie z Gaety, z biednej rodziny. Wcześnie osierocony, przeszedł pod opiekę swojego wuja, który był mnichem i zadbał o jego edukację. Studiował retorykę i teologię, uzyskując tytuł magistra. Został też członkiem kongregacji kanoników regularnych San Frediano di Lucca.

Na konsystorzu w grudniu 1182 papież Lucjusz III mianował go kardynałem diakonem S. Maria Nuova, a w marcu 1185 kardynałem prezbiterem Santa Croce in Gerusalemme. Podpisywał bulle papieskie między 21 grudnia 1182 a 12 lipca 1196. W 1187 był wikariuszem papieskim w Spoleto. W 1188 wraz z kardynałem Pietro z S. Lorenzo in Damaso przebywał z misją legacką na dworze króla Sycylii Wilhelma II. W maju 1189 został konsekrowany na biskupa diecezji suburbikarnej Albano. W 1192 uczestniczył w negocjowaniu konkordatu z Gravina z królem Sycylii Tankredem. Wielokrotnie działał jako audytor w kurii papieskiej.

Kardynał Albino jest znany przede wszystkim jako autor dzieła Digesta pauperis scolaris, będącego zbiorem kazań, przypowieści, fragmentów z dzieł Ojców Kościoła, kanonów soborowych, a także praw i przywilejów Kościoła Rzymskiego. Dzieło to prawdopodobnie było jednym z podstawowych źródeł dla Liber censuum, napisanego przez kamerlinga Cencio w 1192 roku.

Brat kardynała Albino, Riccardo, był biskupem Orvieto w latach 1177-1201.

Bibliografia edytuj