Aldgate – dawna brama wjazdowa do londyńskiego City, jedna z sześciu bram w londyńskim murze obronnym(inne języki) wzniesionych przez Rzymian w II/III wieku[1][2]. Trzykrotnie przebudowywana, została wyburzona w 1761 roku[1]. Pozostałości po bramie, ukryte pod powierzchnią ulicy, wpisane są do rejestru zabytków (scheduled monument(inne języki)), kilkukrotnie były przedmiotem badań archeologicznych[2].

Aldgate
Ilustracja
Aldgate na rycinie z 1873 roku
Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Anglia

Miejscowość

Londyn

Położenie na mapie City of London
Mapa konturowa City of London, po prawej znajduje się punkt z opisem „Aldgate”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Aldgate”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Aldgate”
Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Mapa konturowa Wielkiego Londynu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Aldgate”
Ziemia51°30′48,7″N 0°04′37,0″W/51,513528 -0,076944

Przez bramę prowadziła droga wiodąca w kierunku Anglii Wschodniej. Nazwę Aldgate nosi współcześnie krótki odcinek tej drogi, w miejscu gdzie znajdowała się dawniej brama. Na zachodzie droga ulega rozwidleniu na ulice Leadenhall Street(inne języki) i Fenchurch Street; jej przedłużenie w kierunku wschodnim stanowi Aldgate High Street, dalej Whitechapel Road[1].

Historia edytuj

Brama, wraz z murem londyńskim(inne języki), została zbudowana przez Rzymian na przełomie II/III wieku (Londinium). We wczesnym średniowieczu Anglosasi nadali jej nazwę Ealdgate („stara brama”). Przebudowana pomiędzy 1108 a 1147 rokiem, w 1215 roku dobudowano do niej dwie wieże na planie półkola. Poeta Geoffrey Chaucer, zatrudniony jako celnik[3], wynajmował pomieszczenie usytowane ponad bramą w latach 1374–1385. Kolejna przebudowa bramy miała miejsce w latach 1607–1609, kiedy uzyskała ona swój ostateczny wygląd z dwoma wieżami o prostokątnych podstawach; dobudowano wówczas osobne, węższe przejście dla pieszych. Bramę rozebrano w 1761 roku[2], by umożliwić poszerzenie biegnącej przez nią ulicy[3], zachowując jedynie fundamenty[2]. Rozebraną budowlę zakupił antykwariusz Ebenezer Mussell, z którego inicjatywy odbudowana została na terenie należącej do niego posiadłości w Bethnal Green[3]; wyburzona na początku XIX wieku[4].

Przypisy edytuj

  1. a b c Christopher Hibbert, Ben Weinreb, John Keay, Julia Keay: The London Encyclopaedia. Wyd. 3. Macmillan, 2010, s. 15. ISBN 978-1-4050-4925-2.
  2. a b c d London Wall: remains of Roman wall, bastions and city gate of Aldgate from 17 Bevis Marks to India Street. Historic England. [dostęp 2024-04-21]. (ang.).
  3. a b c Aldgate. London Remembers. [dostęp 2024-04-21]. (ang.).
  4. What Happened to Aldgate?. The Daily Gargle, 2016-12-18. [dostęp 2024-04-21]. (ang.).