Aleksander Fiodorowicz Czartoryski
wojewoda wołyński
Aleksander Fedorowicz Czartoryski (ur. 1517, zm. 1571) – wojewoda wołyński w latach 1566-1571[1].
Brat Iwana Fedorowicza.
Na sejmie bielskim 1564 roku był świadkiem wydania przywileju bielskiego przez króla Zygmunta II Augusta[2]. Jako przedstawiciel Korony Królestwa Polskiego podpisał akt unii lubelskiej 1569 roku[3].
Z Magdaleną Branković, despotówną serbską (córką Jovana, tytularnego despoty serbskiego[4]), miał jedynego syna Michała.
Drzewo genealogiczne edytuj
| 4. Michał Wasylewicz Czartoryski (zm. 1489) | ||||||
| 2. Fiodor Michałowicz Czartoryski (zm. 1542) | ||||||
| 5. Maria Niemir (zm. 1504) | ||||||
| 1. Aleksander Fedorowicz Czartoryski | ||||||
| 6. Andrzej Aleksandrowicz Sanguszko | ||||||
| 3. Zofia Sanguszko | ||||||
| 7. NN | ||||||
Przypisy edytuj
- ↑ Urzędnicy wołyńscy XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Marian Wolski, Kórnik 2007, s. 159.
- ↑ Statut Litewski : drugiej redakcyi (1566) = Statutum Lituanicum : alterius editionis, Archiwum Komisji Prawniczej t. VII, Kraków 1900, s. 312.
- ↑ Akta Unji Polski z Litwą: 1385-1791, wydali Stanisław Kutrzeba i Władysław Semkowicz, Kraków 1932, s. 339.
- ↑ The Brankovici [online], www.genealogy.euweb.cz [dostęp 2020-05-13].