Aleksander I Balas

uzurpator na tronie monarchii Seleukidów

Aleksander Balas, zwany również Epifanes (zm. 145 p.n.e.), rzekomy syn Antiocha IV, uzurpator na tronie monarchii Seleukidów pomiędzy 150 p.n.e.-145 p.n.e.

Aleksander I Balas
ilustracja
władca państwa Seleucydów
Okres

od 150 p.n.e.
do 145 p.n.e.

Dane biograficzne
Data śmierci

145 p.n.e.

Żona

Kleopatra Thea

Dzieci

Antioch VI Epifanes Dionizos,

Aleksander Balas na bitej przez siebie tetradrachmie

Życiorys edytuj

Panującemu od 162 p.n.e. Demetriuszowi I Soterowi udało się uspokoić sytuację w Syrii. Pokonał zbuntowanego dowódcę wojsk Timarchosa. Odniósł sukcesy w zbuntowanej Palestynie pokonując Judę Machabeusza. Zamyślał o przywróceniu minionej świetności monarchii. Zagrożenie dla sterowanego przez republikę rzymską status quo pobudziło do działania sąsiadów. Władca Pergamonu Attalos III Filadelfos ogłosił, że w jego państwie znajduje się mający prawa do tronu Seleukidów syn Antiocha IV, Aleksander. W rzeczywistości był to pochodzący prawdopodobnie ze Smyrny młodzieniec o imieniu Balas, wykazujący sylwetką i rysami twarzy podobieństwo do rzekomego ojca. Attalosowi, częstemu bywalcowi w Rzymie i mającemu tam licznych, wpływowych przyjaciół, udało się uzyskać uznanie senatu rzymskiego, który wycofał poparcie dla Demetriusza, a prawowitym władcą uznał Aleksandra Balasa.