Aleksandr Bułygin
Aleksandr Grigorjewicz Bułygin (ur. 1851, zm. 1919) – rosyjski polityk, minister spraw wewnętrznych Imperium Rosyjskiego między styczniem a październikiem 1905.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
18 sierpnia 1851 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 września 1919 |
| minister spraw wewnętrznych Imperium Rosyjskiego | |
| Okres |
od 20 stycznia 1905 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Pochodził z rodziny szlacheckiej, posiadał znaczny majątek ziemski w guberniach riazańskiej i saratowskiej[1]. Od 1871, po ukończeniu Cesarskiej Szkoły Prawa, pracował w sądownictwie. Od 1886 do 1888 był wicegubernatorem tambowskim, następnie od 1888 do 1893 - kałuskim, zaś od 1893 do 1902 gubernatorem moskiewskim. W 1895 otrzymał rangę hofmeistra (III ranga dworska według tabeli rang)[1]. Następnie od 1902 do 1905 był pomocnikiem generał-gubernatora moskiewskiego wielkiego księcia Sergiusza Aleksandrowicza Romanowa. W 1905 wszedł do Rady Państwa. W tym samym roku, po zdymisjonowaniu Piotra Światopołka-Mirskiego[2], został ministrem spraw wewnętrznych. Współautor projektu kompetencji Dumy Państwowej (przed jej planowanym zwołaniem), według którego Duma miała posiadać jedynie głos doradczy. Projekt ten, nigdy niewprowadzony w życie, określano jako "dumę bułyginowską"[3]. Odszedł ze stanowiska w październiku tego samego roku[1]. Od 1913 sekretarz stanu[1].
W 1919 aresztowany przez Czekę, skazany na śmierć i rozstrzelany[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Булыгин Александр Григорьевич
- ↑ Святополк-Мирский Петр Дмитриевич
- ↑ Bazylow L.: Dzieje Rosji. 1801-1917. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1977, s. 477-478