Aleksandra Franciszka Rzewuska

Aleksandra Franciszka Lubomirska
	Aleksandra Franciszka Rozalia Teofila
	; Jan Chrzciciel Lampi, Portret Aleksandry Franciszki Rzewuskiej z 1814 roku
	; Herb Szreniawa bez Krzyża
Data i miejsce urodzenia	3 września 1788 ; Paryż
Data i miejsce śmierci	11 stycznia 1865 ; Warszawa
Ojciec	Aleksander Lubomirski
Matka	Rozalia Chodkiewicz
Mąż	Wacław Seweryn Rzewuski
Dzieci	Stanisław Rzewuski; Leons Rzewuski; Witold Rzewuski; Kaliksta Rzewuska
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Aleksandra Franciszka Rozalia Teofila z Lubomirskich Rzewuska (ur. 3 września 1788 w Kijowie lub w Paryżu (różne wersje historyczne), zm. 11 stycznia 1865 w Warszawie^[1]) – dama dworu rosyjskiego^[2], arystokratka, artystka i pisarka.

Pochodziła z rodu Lubomirskich, była córką Aleksandra Lubomirskiego i Rozalii z Chodkiewiczów (zgilotynowanej w Paryżu w czasie tamtejszej rewolucji). W 1805 poślubiła Wacława Rzewuskiego, podróżnika i poetę. Małżeństwo nie należało do udanych, mimo że na świat przyszło czworo dzieci. Była matką trzech synów Leonsa, latyfundysty i publicysty, Stanisława, historyka filozofii i literatury, Witolda, oficera wojsk rosyjskich (zginął na Kaukazie w 1837) i oraz córki Kaliksty, małżonki Michelangelo Gaetani, księcia Teano, która zmarła w Rzymie w wieku 31 lat w 1842, pozostawiając dwoje dzieci. Aleksandra lubiła życie dworskie w Wiedniu, Petersburgu na Riwierze i we Włoszech. Mąż przebywał na Bliskim Wschodzie lub w rodzinnych Podhorcach. Była przeciwniczką wszelkich rewolucji i powstań. Jej nastawienie spowodowane było przeżyciami z czasów dzieciństwa, gdy po zgilotynowaniu matki w Paryżu została umieszczona w więziennym szpitalu, gdzie odnaleźli ją wysłannicy ojca, aby zabrać do kraju. Tymczasem mąż i synowie zaangażowali się w działania powstania listopadowego. W latach 1847–1857 wybudowała pałac w Rozalinie^[3]. W 1836 opisała swoją podróż do Konstantynopola, przez całe życie pisała pamiętniki wydane przez prawnuczkę w 1939 w Rzymie Mémoires de la comtesse Rosalie Rzewuska.

Dama austriackiego Orderu Krzyża Gwiaździstego od 3 maja 1808^[4].

Przypisy edytuj

↑ Dane biograficzne ns stronie Sejmu Wielkiego.
↑ П. Ф. Карабанов. Статс-дамы и фрейлины русского двора в XVIII столетии // Русская старина. – 1871. – Том 3, s. 458.
↑ Historia pałacu w Rozalinie. [dostęp 2015-01-11].
↑ Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 830.

Linki zewnętrzne edytuj

[1] Dane biograficzne ns stronie Sejmu Wielkiego.

[2] П. Ф. Карабанов. Статс-дамы и фрейлины русского двора в XVIII столетии // Русская старина. – 1871. – Том 3, s. 458.

[3] Historia pałacu w Rozalinie. [dostęp 2015-01-11].

[ab-4] Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 830.

[1]

[2]

[3]

[4]