Aleksandra Karnicka
Aleksandra Karnicka (ur. 26 czerwca 1882 w Petersburgu, zm. 20 marca 1965 w Krakowie) – działaczka ruchu ludowego, senator II RP[1].
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Senator I kadencji (II RP) | |
| Okres |
od 1922 |
| Przynależność polityczna | |
| Poseł II kadencji Sejmu (II RP) | |
| Okres |
od 1928 |
| Przynależność polityczna | |
Życiorys edytuj
Córka Aleksandra Barańskiego i Marii z d. Chawłowskiej. Ukończyła studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu w Petersburgu, słuchała także wykładów na uniwersytetach w Paryżu i Londynie.
Po studiach pracowała w laboratorium gleboznawczym w Pąkowie, gdzie poznała swojego przyszłego męża Michała Karnickiego. W 1905 wspólnie wyjechali do Afryki, gdzie mąż zmarł. Aleksandra wróciła do kraju i wraz z dziećmi zamieszkała w majątku Karnickich w Cypliszkach (pow. Święciany). W czasie I wojny światowej działała w Towarzystwie Pomocy Ofiarom Wojny, organizowała także Rady Włościanskie. W 1919 przeniosła się do Wilna, gdzie została wybrana posłanką do Sejmu Wileńskiego. Była wówczas jedyną posłanką w tym gremium[2].
Z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego „Wyzwolenie” w 1922 uzyskała mandat senatora RP I kadencji. W trakcie pełnienia mandatu senatorki podejmowała głos w procedowaniu ustawy o zabezpieczeniu na wypadek bezrobocia czy ustawie o środkach prawnych przeciw orzeczeniom i zarządzeniom państwowych władz szkolnych[3]. Zasiadała w Komisji Gospodarstwa Społecznego oraz Komisji Spraw Zagranicznych i Wojskowych, gdzie pełniła funkcję sekretarza[2].
W latach 1928-1930 zasiadała w Sejmie. Wówczas dołączyła do Komisji Rolnictwa. Od 1929 członkini Zarządu Głównego PSL Wyzwolenie. Jedna z założycielek "Centrolewu" w 1930 roku na Wileńszczyźnie. W trakcie II wojny światowej wspólnie z Ireną Kosmowską organizowała pomoc potrzebującym[2]. Po II wojnie światowej należała do Stronnictwa Ludowego, a następnie do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego.
Zmarła 20 marca 1965 roku w Krakowie. Pochowana na cmentarzu Rakowickim (kw. LXXVIII, rz. 1, m. 99)[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Aleksandra Karnicka » Witryna edukacyjna Kancelarii Senatu [online], senat.edu.pl [dostęp 2023-12-19].
- ↑ a b c Tomasz Otocki, WOJEWÓDZTWO WILEŃSKIE Aktywność publiczna kobiet na północnym krańcu II Rzeczypospolitej [online] [dostęp 2023-12-19].
- ↑ Paweł Fiktus, Udział kobiet w działalności prawotwórczej Senatu II Rzeczypospolitej, „OPOLSKIE STUDIA ADMINISTRACYJNO-PRAWNE” (XIV/2), Opole, luty 2016, s. 208 [dostęp 2023-12-19].
Bibliografia edytuj
- Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny, tom III, red. Grzegorz Mazur, Warszawa 2005.