Aleksiej Szachurin

radziecki polityk

Aleksiej Iwanowicz Szachurin (ros. Алексе́й Ива́нович Шаху́рин, ur. 12 lutego?/25 lutego 1904 we wsi Michajłowskoje w obwodzie moskiewskim, zm. 3 lipca 1975 w Moskwie) – radziecki polityk, ludowy komisarz przemysłu lotniczego ZSRR (1940-1946), generał pułkownik, Bohater Pracy Socjalistycznej (1941).

Aleksiej Szachurin
Алексе́й Ива́нович Шаху́рин
Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1904
Michajłowskoje, obwód moskiewski

Data i miejsce śmierci

3 lipca 1975
Moskwa

Ludowy komisarz przemysłu lotniczego ZSRR
Okres

od 10 stycznia 1940
do 5 stycznia 1946

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego

Poprzednik

Michaił Kaganowicz

Następca

Michaił Chruniczew

podpis
Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Suworowa I klasy (ZSRR) Order Kutuzowa I klasy (ZSRR) Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za zasługi bojowe”

Życiorys edytuj

Od 1925 w WKP(b), 1926-1932 studiował w Instytucie Inżynieryjno-Ekonomicznym w Moskwie. 1932-1933 szef wydziału organizacji produkcji w fabryce lotniczej, w latach 1933-1938 pełnił służbę w Inżynieryjnej Akademii Wojsk Lotniczych im. Żukowskiego, a od lutego do kwietnia 1938 był partyjnym organizatorem KC WKP(b) w fabryce nr 1 „Awiachim”. Od 22 maja do 25 lipca 1938 p.o. I sekretarza, a od 30 lipca 1938 do stycznia 1939 I sekretarz Komitetu Obwodowego WKP(b) w Jarosławiu. Od 14 stycznia 1939 do 16 stycznia 1940 I sekretarz Gorkowskiego Komitetu Obwodowego WKP(b), od 21 marca 1939 do 21 lutego 1947 członek KC WKP(b). Od 10 stycznia 1940 do 5 stycznia 1946 ludowy komisarz przemysłu lotniczego ZSRR, w 1946 zastępca przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych Rosyjskiej FSRR. Od 30 kwietnia 1943 generał porucznik służby inżynieryjno-lotniczej, a od 19 sierpnia 1944 generał pułkownik. 7 kwietnia 1946 aresztowany i uwięziony, 30 maja 1953 zwolniony. Po zwolnieniu został zastępcą, następnie I zastępcą ministra przemysłu lotniczego ZSRR. W latach 1957-1959 był zastępcą przewodniczącego Państwowego Komitetu Radzy Ministrów ds Współpracy Gospodarczej z Zagranicą.

Od sierpnia 1959 na emeryturze. Pochowany na cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. «О присвоении звания Героя Социалистического Труда т.т. Шахурину А. И., Дементиеву П. В., Воронину П. А., Третьякову А. Т.» от 8 сентября 1941 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1941. — 13 сентября (№ 39 (154)). — С. 1.

Bibliografia edytuj