Alfons Proske (ur. 12 stycznia 1881 roku w Raciborzu, zm. 7 sierpnia 1950 roku we Fryburgu Bryzgowijskim) – niemiecki prawnik i urzędnik państwowy, w latach 1922–23 prezydent rejencji zachodniopruskiej, a w latach 1923–29 nadprezydent prowincji górnośląskiej.

Alfons Proske
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1881
Racibórz

Data i miejsce śmierci

7 sierpnia 1950
Fryburg Bryzgowijski

Prezydent rejencji zachodniopruskiej
Okres

od 1922
do 1923

Przynależność polityczna

Niemiecka Partia Centrum

Poprzednik

Theodor Graf von Baudissin

Następca

Roland Brauweiler

Prezydent rejencji opolskiej
Okres

od 1923
do 1929

Przynależność polityczna

Niemiecka Partia Centrum

Poprzednik

Roland Brauweiler

Następca

Hans Lukaschek

Nadprezydent prowincji górnośląskiej
Okres

od 1923
do 1929

Przynależność polityczna

Niemiecka Partia Centrum

Poprzednik

Joseph Bitta

Następca

Hans Lukaschek

Alfons Proske był synem nauczyciela. Studiował prawo oraz nauki polityczne na uniwersytetach w Monachium, Berlinie i Wrocławiu. W 1905 roku uzyskał tytuł doktora. Od 1910 roku był radnym miejskim w Raciborzu. Podczas I wojny światowej był odpowiedzialny za organizację dostaw żywności. Od 1920 roku pracował w administracji prowincji śląskiej. W 1922 roku został desygnowany na stanowisko prezydenta rejencji zachodniopruskiej[1]. Rok później mianowano go nadprezydentem prowincji górnośląskiej. Równolegle do tej funkcji pełnił także rolę prezydenta rejencji opolskiej[2]. Należał do Niemieckiej Partii Centrum. Ze stanowiska nadprezydenta zrezygnował z powodu problemów zdrowotnych w 1929 roku. Następnie był kuratorem na Uniwersytecie w Bonn. W 1934 roku z powodów politycznych został zwolniony. Po II wojnie światowej pracował jako sędzia we Fryburgu Bryzgowijskim[3].

Przypisy edytuj

  1. Regierungsbezirk Westpreußen. www.territorial.de. [dostęp 2011-03-13]. (niem.).
  2. Rolf Jehke: Regierungsbezirk Oppeln. www.territorial.de. [dostęp 2011-06-02]. (niem.).
  3. Rudolf Vierhaus: Deutsche biographische Enzyklopädie. T. 8: Poethen - Schlüter. s. 95.

Bibliografia edytuj