Alfred Halban

polski historyk prawa

Alfred Halban (ur. 22 września 1865 w Krakowie, zm. 26 września 1926 we Lwowie) – polski historyk prawa.

Alfred Halban
Ilustracja
Alfred Halban (przed 1905)
Data i miejsce urodzenia

22 września 1865
Kraków

Data i miejsce śmierci

26 września 1926
Lwów

Poseł na Sejmu Krajowego Galicji
Okres

od 1908
do 1914

Poseł do Sejmu Ustawodawczego
Okres

od 1919
do 1922

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Order Korony Żelaznej I klasy (Austro-Węgry)

Życiorys edytuj

Był synem Leona Blumenstocka, profesora medycyny sądowej (od 1892 Halban), bratem Henryka i ojcem Leona. W Krakowie ukończył gimnazjum oraz studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego (wraz z Władysławem Abrahamem i Oswaldem Balzerem był uczestnikiem seminarium prowadzonego przez Michała Bobrzyńskiego). Tam też w 1887 był promowany, a w 1889 habilitował się z prawa kościelnego i w następnym roku został docentem UJ.

Początkowo pracował w administracji i skarbowości państwowej. W 1894 został mianowany nadzwyczajnym, a w 1896 zwyczajnym profesorem prawa niemieckiego i historii ustroju Austrii na Uniwersytecie w Czerniowcach, a w 1898 wybrany dziekanem. W 1900 inicjator założenia tam Domu Akademickiego. W 1905 mianowany profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Lwowskiego, objął utworzoną katedrę prawoznawstwa porównawczego.

Brał także udział w życiu politycznym i społecznym. W latach 1904−1910 był posłem na Sejm Krajowy Bukowiny, w latach 1908−1914 posłem do Sejmu Krajowego Galicji, w latach 1911−1918 w austriackiej Radzie Państwa. W 1909 został członkiem wydziału Towarzystwa Prawniczego we Lwowie[1]. Zastępca członka Wydziału Stronnictwa Prawicy Narodowej w 1910 roku[2].

W czasie wojny zorganizował w Wiedniu trzy polskie gimnazja dla przebywającej tam polskiej młodzieży. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został posłem do Sejmu Ustawodawczego (1919−1922), członek Klubu Pracy Konstytucyjnej[3], był też rektorem Uniwersytetu Lwowskiego.

Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera PAS IIIa-zach-3)[4].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Kronika. Towarzystwo Prawnicze we Lwowie. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 35 z 14 lutego 1909. 
  2. Trzecie walne zgromadzenie Stronnictwa Prawicy Narodowej : odbyte w dniu 7 maja 1910 roku w sali Rady powiatowej w Krakowie / Stronnictwo Prawicy Narodowej, Kraków 1910, s. 34.
  3. Tadeusz Rzepecki, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej 1919 roku, Poznań 1920, s. 288.
  4. Lista Pamięci - In memoriam - Uniwersytet Jagielloński [online], in-memoriam.uj.edu.pl [dostęp 2020-06-23].
  5. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 15.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj