Alhred z Nortumbrii

Alhred z Nortumbrii, Alchred, Alcred, Aluchred — władca anglosaskiego królestwa Nortumbrii w latach 765-774.

Alhred z Nortumbrii
król Nortumbrii
Okres

od 765
do 774

Poprzednik

Etelwald Moll

Następca

Etelred I

Dane biograficzne
Żona

Osgifu z Nortumbrii

Dzieci

Osred
Alkmund

Sceat z imieniem Alhreda

Pochodzenie edytuj

Zachowana genealogia króla Alhreda wywodzi jego pochodzenie od założyciela dynastii nortumbryjskiej, Idy[1], przez jego syna o imieniu Eadric. W 762 roku poślubił córkę króla Oswulfa, Osgifu[2], z którą miał co najmniej dwoje dzieci: Osreda i Alkmunda. Małżeństwo to, poza zwiększeniem szans Alhreda na sukcesję tronu, może stanowić efekt sojuszu z rodem wywodzącym się od Etelfryda, przeciwko rywalizującym o władzę w Nortumbrii Leodwaldingom[3].

Panowanie edytuj

Kiedy w 765 roku sojusz szlachty i duchowieństwa Nortumbrii zdetronizował dotychczasowego króla Etelwalda Molla, Alhred stanowił doskonałego następcę zarówno z racji swego pochodzenia jak i małżeństwa. Został władcą jeszcze w tym samym roku[4].

Źródła pisane niewiele podają faktów z okresu jego panowania. Wiadomo jednak, że był dość mocno zaangażowany w życie kościoła nortumbryjskiego i jego misje na kontynencie[5]. Zwołane przez niego zgromadzenie religijne wysłało z misją do Bremy św. Willehada, co doprowadziło do powstania arcybiskupstwa w tym mieście[6]. Zachował się również list, który Alhred i Osgifu wysłali do Lulla, biskupa Mongucji. Para królewska poleca się w nim modlitwie biskupa, wymienia zaufanych krewnych i przyjaciół, którzy mogą przekazywać korespondencję oraz prosi o pomoc w pokojowej misji dyplomatycznej do Karola Wielkiego, króla Franków[7].

Nie wiadomo, jaka była przyczyna obalenia Alhreda w 774 roku. Król został wygnany z kraju. Symeon z Durham w swojej kronice Historia Regum Anglorum odnotował, że Alhred udał się na dwór Cinioda, króla Piktów[8].

Następcą Alhreda został syn Etelwalda Molla, Etelred.

Przypisy edytuj

  1. Yorke, s.127
  2. Yorke, s.134
  3. Yorke, s.233
  4. Kronika anglosaska, A.D.765
  5. Yorke, s.135
  6. Anonimowy "Żywot św. Willehada" (Vita S. Willehadi), datowany na lata 838-855
  7. J. Story, s.199
  8. Simeon A.D.774, s. 451

Bibliografia edytuj