Alice Orlowski
Alice Elisabeth Minna Orlowski (z domu Elling) (ur. 30 września 1903 w Berlinie, zm. 1976) – niemiecka nadzorczyni SS (SS-Aufseherin) w niemieckich nazistowskich obozach koncentracyjnych Ravensbrück, Majdanek, Auschwitz-Birkenau i Plaszow oraz zbrodniarka wojenna.
 Alice Orlowski 1947 | |
| SS-Aufseherin | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Formacja | |
| Stanowiska |
członek załogi Ravensbrück, Majdanek, Auschwitz-Birkenau, Plaszow |
Życiorys edytuj
Zanim rozpoczęła swoją służbę obozową była właścicielką restauracji w Akwizgranie. Po przeszkoleniu w Ravensbrück, w październiku 1942 skierowano ją do Majdanka. W tym obozie Orlowski okazała się jedną z najokrutniejszych strażniczek, katując podległe jej więźniarki na każdym kroku oraz posyłając chore do komór gazowych. W Majdanku za swoją gorliwą służbę uzyskała awans na Kommandoführerin - kierowniczkę drużyny sortującej mienie ofiar wysyłanych na śmierć w komorach gazowych. Po zamknięciu obozu przeniesiono ją do Płaszowa, a następnie do Auschwitz, gdzie między innymi brała udział w ewakuacji tego obozu. Świadkowie stwierdzili, że w trakcie marszu śmierci więźniów z Oświęcimia do Wodzisławia Śląskiego jej zachowanie zmieniło się i pomagała im, dostarczając między innymi wodę. Pod koniec wojny powróciła do Ravensbrück, gdzie zaczynała swoją "karierę" obozową.
Po zakończeniu wojny Orlowski została schwytana przez władze sowieckie i wydana Polsce celem osądzenia. Była jedną z oskarżonych w pierwszym procesie oświęcimskim. Najwyższy Trybunał Narodowy uniewinnił ją z zarzutu zabijania więźniów, natomiast za ich maltretowanie i bicie skazał Orlowski 22 grudnia 1947[1] na 15 lat pozbawienia wolności (z więzienia została wypuszczona w 1957). Po raz drugi stanęła przed sądem (tym razem zachodnioniemieckim) w 1975, by odpowiedzieć za swoje zbrodnie popełnione w Majdanku (był to trzeci proces załogi Majdanka). Zmarła jednak już w 1976, nie doczekawszy końca procesu.
Przypisy edytuj
- ↑ Polen - Philipps-Universität Marburg - ICWC. [dostęp 2011-06-25]. (niem.).
Bibliografia edytuj
- Cyprian T., Sawicki J., Siedem wyroków Najwyższego Trybunału Narodowego, Poznań 1962
