Alojzy Krannerwetter
Alojzy Kazimierz Krannerwetter (ur. 6 września 1899 w Przemyślu, zm. 3 lutego 1973 w Londynie) – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego.
 podpułkownik artylerii
| |
| Data i miejsce urodzenia |
6 września 1899 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
3 lutego 1973 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
5 Pułk Piechoty, |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
Urodził się 6 września 1899 w Przemyślu[1]. Podczas I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich, służył w 5 pułku piechoty[2][1]. Został przyjęty do Wojska Polskiego i brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej o niepodległość Polski[1]. Został awansowany na stopień porucznika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4][5]. W 1923, 1924 był oficerem 24 pułku artylerii polowej w Jarosławiu[6][7]. Na przełomie lat 20. i 30. był oficerem jarosławskiego 10 dywizjonu artylerii konnej[8][9]. W tym czasie został awansowany na stopień kapitana artylerii ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929[10]. W późniejszych latach 30. awansowany na stopień majora.
Po wybuchu II wojny światowej w kampanii wrześniowej był dowódcą II dywizjonu 17 pułku artylerii lekkiej[11][12]. 16 września 1939 został ranny[12]. Dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał kolejno w Stalagu XXI A, Stalagu X A (od 23 marca 1940), Oflagu XII A Hadamar (od 9 maja 1942) oraz Oflagu VI B Dössel (od 17 września 1942)[13].
Po uwolnieniu z niewoli został przyjęty do Polskich Sił Zbrojnych i przydzielony do 14 pułku artylerii lekkiej na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[1]. Awansowany na stopień podpułkownika artylerii[1]. Pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Zmarł 3 lutego 1973 w Londynie[1].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 13534 (listopad 1966)[12]
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie, przed 1923)
- Medal Niepodległości (15 czerwca 1932)[14]
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[15]
- Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa, 1929)[16]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 24, s. 106–107, Czerwiec 1973. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ O stronie. legionypilsudskiego.pl. [dostęp 2018-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-11)].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 827.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 751.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 475.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 761.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 682.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 424.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 194.
- ↑ B.I.36A. s. 492. [dostęp 2018-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-11)].
- ↑ a b c Alojzy Krannerwetter. bohaterowie1939.pl. [dostęp 2018-10-11].
- ↑ Straty ↓.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 140, poz. 172 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości” - jako por. Alojzy Krannerwertter.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 241.
Bibliografia edytuj
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2018-10-12].