Alternacja (architektura)
Alternacja (łac. alternare „odmieniać”) – przemienny, powtarzający się układ elementów dekoracyjnych lub architektonicznych, najczęściej w układzie liniowym[1]. W sztuce zdobniczej występuje np. na bordiurach, wstęgach, w biżuterii. W architekturze jest to rytmiczny układ elementów konstrukcyjnych lub dekoracyjnych, takich jak filary i kolumny, półkolumny i pilastry, blendy i okna, elementy attyk, fryzów i inne.
.jpg)
Historia edytuj
Alternacja występuje w sztuce od czasów prehistorycznych po dzień dzisiejszy. Za najstarszy jej przykład jest uważany występujący w paleolicie naszyjnik złożony z ułożonych na przemian zębów i kręgów zwierzęcych[2].
Dla architektury romańskiej charakterystyczny był tzw. zmienny układ podpór polegający na stosowaniu na przemian kolumn i filarów.
Rodzaje alternacji edytuj
- alternacja prosta – oparta na dwóch elementach ułożonych naprzemiennie
- alternacja grupowa – o powtarzających się grupach składających się z co najmniej 2 elementów
Przypisy edytuj
- ↑ Sztuka świata. Słownik terminów A-K. tom 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 25. ISBN 978-83-213-4726-4.
- ↑ Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 11. ISBN 83-01-12365-6.