Alternacja (socjologia)
Alternacja – proces, w którym subiektywna rzeczywistość człowieka ulega prawie całkowitej zmianie pod wpływem silnej identyfikacji ze znaczącymi innymi dokonującymi resocjalizacji[1].
Aby alternacja była skuteczna jednostka musi być, przynajmniej w początkowej fazie procesu, odizolowana od dotychczasowego świata fizycznie, bądź poprzez jego przedefiniowanie[2]. Wcześniejsi znaczący inni podobnie jak „stara rzeczywistość” muszą być poddani reinterpretacji, w tym także wspomnienia jednostki muszą podlegać nowym schematom interpretacyjnym. Tym samym nowa rzeczywistość staje się uprawomocniona, a stara ulega nihilacji[3].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Berger i Luckmann 2010 ↓, s. 228–229.
- ↑ Berger i Luckmann 2010 ↓, s. 231.
- ↑ Berger i Luckmann 2010 ↓, s. 232.
Bibliografia edytuj
- Peter L. Berger, Thomas Luckmann: Społeczne tworzenie rzeczywistości. Józef Niżnik (tłum.). Warszawa: PWN, 2010, seria: Biblioteka Socjologiczna. ISBN 978-83-01-16376-1.