Alviero Niccacci

Alviero Niccacci OFM (ur. 30 listopada 1940 w San Nicolò di Celle, Deruta, zm. 3 sierpnia 2018) – włoski biblista, profesor teologii w dziedzinie nauk biblinych, franciszkanin, wykładowca Franciszkańskiego Studium Biblijnego w Jerozolimie, specjalista w dziedzinie egzegezy biblijnej Starego Testamentu i języka hebrajskiego, egiptolog, filolog, poliglota.

Alviero Niccacci

Kraj działania	Izrael
Data i miejsce urodzenia	30 listopada 1940 San Nicolò di Celle, Deruta
Data śmierci	3 sierpnia 2018
Dziekan SBF w Jerozolimie
Okres sprawowania	1990–1996
Wicedziekan SBF
Okres sprawowania	1987–1990
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	Franciszkanie
Śluby zakonne	30 grudnia 1962
Prezbiterat	14 marca 1965

Życiorys

O. Niccacci urodził się w rodzinie Renato i Paoli Zeetti 30 listopada 1940 w San Nicolò di Celle pod Derutą w Umbrii. Do Zakonu Braci Mniejszych - franciszkanów - wstąpił 22 lipca 1956 (prowincja umbryjska). Po złożeniu ślubów wieczystych w 1962, odbyciu studiów filozoficznych i teologicznych w swej macierzystej prowincji zakonnej i przyjęciu święceń kapłańskich w 1965, zdobył licencjaty z teologii (Papieski Uniwersytet Laterański, 1970), historii i literatury starożytnego wschodu (Papieski Uniwersytet Gregoriański, 1972) oraz Pisma Świętego (Papieski Uniwersytet Gregoriański, 1972). Doktoryzował się z literatury i filozofii w 1977 (Università degli Studi Roma Tre). Następnie osiadł w Jerozolimie, zostając profesorem Franciszkańskiego Studium Biblijnego oraz Jerozolimskiego Studium Teologicznego. Wykładał również w Salezjańskim Seminarium Duchownym w Bajt Dżala.

Egzegeta był w latach 1978-1980 sekretarzem Franciszkańskiego Studium Biblijnego w Jerozolimie, w latach 1987-1990 jego wicedziekanem, zaś w latach 1990-1996 dziekanem. Przewodniczył kursom egiptologii i historii starożytnej podczas wycieczek naukowych do Egiptu. Był znawcą relacji między starożytną literaturą egipską i pismami Starego Testamentu, biegle czytał pismo hieroglificzne.

Wybrana bibliografia

Książki

• 1980 Hyksos Scarabs
• 1986 Sintassi del verbo ebraico nella prosa biblica classica (SBF Analecta 23)
• 1989 Un profeta tra oppressori e oppressi. Analisi esegetica del capitolo 2 di Michea nel piano generale del libro (SBF Analecta 27)
• 1990 The Syntax of the Verb in Classical Hebrew Prose (JSOT Supplement Series 86)
• 1994 La casa della sapienza. Voci e volti della sapienza biblica (Narrare la Bibbia 2)
• 2001 Il Rotolo di Rut / Megillat Rut. Analisi del testo ebraico (SBF Analecta 51), razem z M. Pazzinim OFM
• 2007 Il libro della Sapienza. Introduzione e commento

Artykuły

• Sulla vita futura nei Proverbi, Euntes Docete 34 (1981) 381-391
• Archéologie et Nouveau Testament: Capharnaüm et Tabgha, Studia Orientalia Christiana Collectanea 18 (1985) 231-255
• Yahveh e il Faraone. Teologia biblica ed egiziana a confronto, Biblische Notizen 38/39 (1987) 85-102
• Mefaat nella Bibbia, w M. Piccirillo - E. Alliata Umm al-Rasas – Mayfa‘ah. I. Gli scavi del complesso di Santo Stefano, Jerozolima 1994, str. 47-50
• An Alternative Way to Redemption Nature and Man in Wisdom Literature, strona SBF 1998
• Qohelet. Analisi sintattica, traduzione, composizione Liber Annuus 54 (2004) 53-94
• Quarto carme del Servo del Signore (Is 52,13-53,12). Composizione, dinamiche e prospettive Liber Annuus 45 (2005) 9-26
• Osea 1-3. Composizione e senso Liber Annuus 56 (2006) 71-104
• Chiesa Madre di Gerusalemme: radici storiche e teologiche dell'attuale pluralismo, w G. Lauriola (red.), Da Cristo alla Chiesa (Centro Studi Personalistici “Giovanni Duns Scoto” Castellana Grotte (BA - I) Quaderno 23, Alberobello 2006, str. 95-114
• Fr. Allegra, the Bible and the Chinese Culture, strona SBF 2008 (esej o o. Gabrielu Allegrze OFM)

Linki zewnętrzne

• Bibliografia biblisty
• Artykuły biblisty dostępne w sieci. 198.62.75.1. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-14)].