Amaurornisrodzaj ptaków z podrodziny łysek (Fulicinae) w obrębie rodziny chruścieli (Rallidae).

Amaurornis[1]
Reichenbach, 1853[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – bagiewnik białopierśny (A. phoenicurus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

żurawiowe

Nadrodzina

Ralloidea

Rodzina

chruściele

Podrodzina

łyski

Rodzaj

Amaurornis

Typ nomenklatoryczny

Gallinula olivacea Meyen, 1834

Synonimy
Gatunki

5 gatunków – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji i Australazji[6].

Morfologia edytuj

Długość ciała 15–40 cm, rozpiętość skrzydeł 27–49 cm; masa ciała 40–328 g[6].

Systematyka edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1853 roku niemiecki niemiecki botanik i zoolog Ludwig Reichenbach w publikacji własnego autorstwa traktującej o systematyce ptaków[2]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) bagiewnik oliwkowy (A. olivacea).

Etymologia edytuj

  • Amaurornis: gr. αμαυρος amauros ‘ciemny’; ορνις ornis, ορνιθος ornithos ‘ptak’[7].
  • Erythra: gr. ερυθρος eruthros ‘czerwony’[8]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Gallinula phoenicurus Pennant, 1769.
  • Pisynolimnas: gr. πισυνος pisunos ‘ufny’, od πειθω peithō ‘ufać’; nowołac. limnas ‘wodnik’, od gr. λιμνας limnas ‘z bagna’, od λιμνη limnē ‘bagno, mokradło’[9].
  • Oenolimnas: gr. οινος oinos ‘wino’; nowołac. limnas ‘wodnik’, od gr. λιμνας limnas ‘z bagna’, od λιμνη limnē ‘bagno, mokradło’[10]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Rallina isabellina Schlegel, 1865.

Podział systematyczny edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[11]:

Przypisy edytuj

  1. Amaurornis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1853, s. xxi. (niem.).
  3. Nazwa zastępcza dla Erythra Reichenbach, 1853 ze względu na puryzm.
  4. F. Heine & A. Reichenow: Nomenclator Musei Heineani Ornithologici; Verzeichniss der Vogel-Sammlung des Kgl. Oberamtmanns Ferdinand Heine. Berlin: R. Friedländer & Sohn, 1882–1890, s. 317. (niem.).
  5. R.B. Sharpe. On the Classification of the Rallidæ. „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 1 (5), s. xxviii, 1892. (ang.). 
  6. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Rails, Gallinules, and Coots (Rallidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2024, DOI10.2173/bow.rallid1.01 [dostęp 2024-02-07] (ang.), Amaurornis.  
  7. The Key to Scientific Names, Amaurornis [dostęp 2022-02-16].
  8. The Key to Scientific Names, Erythra [dostęp 2022-02-16].
  9. The Key to Scientific Names, Pisynolimnas [dostęp 2022-02-16].
  10. The Key to Scientific Names, Oenolimnas [dostęp 2022-02-16].
  11. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Rallidae Rafinesque, 1815 - chruściele - Rails and Coots (wersja: 2024-01-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-02-07].

Bibliografia edytuj

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).