Amphibolis C.Agardh – rodzaj traw morskich należący do rodziny bałwanicowatych (Cymodoceaceae), obejmujący dwa gatunki endemiczne: Amphibolis antarctica (Labill.) Asch., występujący wzdłuż wybrzeży Australii Zachodniej, Australii Południowej, Wiktorii i Tasmanii oraz Amphibolis griffithii (J.M.Black) Hartog, występujący wzdłuż wybrzeży Australii Zachodniej i Południowej[4].

Amphibolis
Ilustracja
Amphibolis antarctica
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

żabieńcowce

Rodzina

bałwanicowate

Rodzaj

Amphibolis

Nazwa systematyczna
Amphibolis C.Agardh
Spec. Alg. 2(1): 474 (1822)
Typ nomenklatoryczny

Amphibolis zosteraefolia C. Agardh [= Amphibolis antarctica (Labill.) Asch.][3]

Synonimy
  • Graumuellera Rchb.
  • Pectinella J.M.Black[4].
Zasięg
Mapa zasięgu

Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od greckiego słowa αμφίβολ (amphibol) – wątpliwy[5].

Morfologia edytuj

Pokrój
Trawy morskie tworzące podwodne łąki.
Łodyga
Bardzo rozgałęzione, sympodialne, zdrewniałe kłącza, z 1–2 korzeniami w każdym węźle, tworzące liczne, wyprostowane, zdrewniałe pędy naziemne z bliznami liściowymi.
Korzenie
Rozgałęzione, zdrewniałe, nieco skręcone.
Liście
Liście naprzeciwległe, wyrastające w wiązkach na końcach pędów. Pochwy liściowe spłaszczone, języczkowate i uszkowate, pozostawiające na łodydze wyraźne blizny liściowe po odpadnięciu liścia. Blaszki równowąskie, płaskie, całobrzegie. Użyłkowanie liścia niewyraźne, mniej więcej równoległe, złożone z 8–21 podłużnych żyłek. W pachwinach liści obecne łuski. Liczne komórki taninowe.
Kwiaty
Rośliny dwupienne. Kwiaty pojedyncze wyrastają na krótkich pędach bocznych. Kwiaty męskie wsparte przez przysadkę, szypułkowe, zbudowane z 2 główek pręcików zrośniętych w dolnym odcinku, każda z 2 parami pylników, złączonych 2–3 łącznikami. Ziarna pyłku nitkowate. Kwiaty żeńskie złożone z 2 wolnych słupków, z których jeden jest przeważnie jałowy, wsparte przez okrągłą przysadkę, bardzo zredukowaną u A. griffithi. Każdy słupek składa się z krótkiej szyjki i 3 (rzadziej więcej) rozgałęziających się znamion oraz 4 (niekiedy więcej) perykarpicznych listków u nasady zalążni. Listki te tworzą aparat kotwiczący siewkę w podłożu[3].

Biologia i ekologia edytuj

Rozwój
Wieloletnie, wodne hemikryptofity (hydrohemikryptofity)[4], wodopylne. Nasiona kiełkują bezpośrednio po zapyleniu na roślinie matecznej i utrzymują się na niej przez okres od 7 do 12 miesięcy. Po uwolnieniu pływają wolno w toni wodnej, aż aparat kotwiczący umożliwi siewce przyczepienie się w podłoża[3].
Siedlisko
Strefa przybrzeżna, na piaszczystych osadach litoralnych, na głębokości do 22 metrów[6].

Systematyka edytuj

Według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG IV z 2016) rodzaj należy do rodziny bałwanicowatych (Cymodoceaceae Vines), rzędu żabieńcowców (Alismatales Dumort.), w kladzie jednoliściennych (monocots)[2].

Zagrożenie i ochrona edytuj

Oba gatunki Amphibolis zostały ujęte w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych ze stasutem LC (mniejszej troski). Nie są znane poważne zagrożenia tych roślin. Występują jednak lokalne zagrożenia wynikające z działalności człowieka, przede wszystkim prowadzonej gospodarki morskiej, przemysłu, budowy portów i prowadzenia prac na dnie morskim. Stanowiska obu gatunków podlegają ochronie obszarowej, na przykład Shark Bay World Heritage Area[7][6]

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-01-23] (ang.).
  3. a b c Electronic Flora of South Australia Genus Fact Sheet. State Herbarium of South Australia. [dostęp 2011-02-05].
  4. a b c Rafaël Govaerts: World Checklist of Selected Plant Families. The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2011-02-05]. (ang.).
  5. Maureen L. Sullivan: The taxonomy of „seagrasses” surveyed from the higher taxa down through to the family level. Florida International University, 1994. [dostęp 2011-02-05].
  6. a b F.T. Short i inni, Amphibolis antarctica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2021-02-14] (ang.).
  7. F.T. Short i inni, Amphibolis griffithii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2021-02-14] (ang.).