Anartria – zaburzenie mowy polegające na niemożności tworzenia artykułowanych dźwięków[1][2]. Przy bardzo dużym nasileniu praktycznie uniemożliwia mówienie[1]. Jej przyczyną jest najczęściej uszkodzenie aparatu wykonawczego mowy (mięśnie języka, podniebienia miękkiego, krtani, warg) lub nerwów zaopatrujących te mięśnie (nerwy czaszkowe: nerw błędny, nerw podjęzykowy, nerw twarzowy) bądź też uszkodzeniem jąder powyższych nerwów znajdujących się w OUN[potrzebny przypis].

Dysartria i anartria
Klasyfikacje
ICD-10

R47.1

Jej lżejszą postacią jest dyzartria[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c Wielka encyklopedia zdrowia. Wojciech Twardosz (red.). T. I: Ab–Az. Poznań: Wydawnictwo HORYZONT, 2002, s. 56. ISBN 83-89242-01-X.
  2. anartria, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-02-23].