Andowiak paciorkooki

gatunek ssaka

Andowiak paciorkooki[4] (Thomasomys baeops) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Andowiak paciorkooki
Thomasomys baeops[1]
(O. Thomas, 1899)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

bawełniaki

Plemię

Thomasomyini

Rodzaj

andowiak

Gatunek

andowiak paciorkooki

Synonimy
  • Oryzomys baeops O. Thomas, 1899[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania edytuj

Andowiak paciorkooki występuje w Andach w Kolumbii i Ekwadorze[5].

Taksonomia edytuj

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1899 roku brytyjski zoolog Oldfield Thomas nadając mu nazwę Oryzomys baeops[2]. Holotyp pochodził znad rzeki Pita, na wysokości 3500 m n.p.m., w Chilla Valley, w prowincji El Oro, w Ekwadorze[6].

W populacjach z Ekwadoru i Kolumbii występują różnice morfologiczne, co sugeruje, że taksonomia T. baeops wymaga dodatkowych badań[5]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[5].

Etymologia edytuj

  • Thomasomys: Oldfield Thomas (1858–1929), brytyjski zoolog, teriolog; gr. μυς mus, μυος muos „mysz”[7].
  • baeops: gr. βαιος baios „mały, krótki”[8]; ωψ ōps, ωπος ōpos „twarz, oblicze”[9] .

Morfologia edytuj

Długość ciała (bez ogona) 95–120 mm, długość ogona 106–147 mm, długość ucha 24–27 mm, długość tylnej stopy 16–19 mm; masa ciała 27–45 g[10].

Siedlisko edytuj

Zakres wysokości to 1300-4000 m n.p.m.[3] Zamieszkuje ekoton lasu i paramo, górskie lasy deszczowe, często wśród brzegów małych strumieni[3].

Populacja edytuj

W wilgotnych środowiskach w Ekwadorze są częste. W Kolumbii są rzadkie[3].

Zagrożenia edytuj

Następuje utrata siedlisk tego gatunku, ale nie jest to poważne zagrożenie[3].

Przypisy edytuj

  1. Thomasomys baeops, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b O. Thomas. On new small mammals from South America. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh series. 3, s. 152, 1899. (ang.). 
  3. a b c d e V. Pacheco, Thomasomys baeops, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-20] (ang.).
  4. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 256. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 422. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Thomasomys baeops. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-20].
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 675, 1904. (ang.). 
  8. Jaeger 1944 ↓, s. 29.
  9. Jaeger 1944 ↓, s. 155.
  10. U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 492. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

Bibliografia edytuj