Andowiak paciorkooki
Andowiak paciorkooki[4] (Thomasomys baeops) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Thomasomys baeops[1] | |||
(O. Thomas, 1899) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
andowiak paciorkooki | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Zasięg występowania edytuj
Andowiak paciorkooki występuje w Andach w Kolumbii i Ekwadorze[5].
Taksonomia edytuj
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1899 roku brytyjski zoolog Oldfield Thomas nadając mu nazwę Oryzomys baeops[2]. Holotyp pochodził znad rzeki Pita, na wysokości 3500 m n.p.m., w Chilla Valley, w prowincji El Oro, w Ekwadorze[6].
W populacjach z Ekwadoru i Kolumbii występują różnice morfologiczne, co sugeruje, że taksonomia T. baeops wymaga dodatkowych badań[5]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[5].
Etymologia edytuj
- Thomasomys: Oldfield Thomas (1858–1929), brytyjski zoolog, teriolog; gr. μυς mus, μυος muos „mysz”[7].
- baeops: gr. βαιος baios „mały, krótki”[8]; ωψ ōps, ωπος ōpos „twarz, oblicze”[9] .
Morfologia edytuj
Długość ciała (bez ogona) 95–120 mm, długość ogona 106–147 mm, długość ucha 24–27 mm, długość tylnej stopy 16–19 mm; masa ciała 27–45 g[10].
Siedlisko edytuj
Zakres wysokości to 1300-4000 m n.p.m.[3] Zamieszkuje ekoton lasu i paramo, górskie lasy deszczowe, często wśród brzegów małych strumieni[3].
Populacja edytuj
W wilgotnych środowiskach w Ekwadorze są częste. W Kolumbii są rzadkie[3].
Zagrożenia edytuj
Następuje utrata siedlisk tego gatunku, ale nie jest to poważne zagrożenie[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Thomasomys baeops, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b O. Thomas. On new small mammals from South America. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh series. 3, s. 152, 1899. (ang.).
- ↑ a b c d e V. Pacheco , Thomasomys baeops, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-20] (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 256. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 422. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Thomasomys baeops. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-20].
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 675, 1904. (ang.).
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 29.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 155.
- ↑ U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 492. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Edmund C. Jaeger , Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062 (ang.).