Andowiak smukły

gatunek gryzonia

Andowiak smukły[4] (Thomasomys gracilis) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Andowiak smukły
Thomasomys gracilis[1]
O. Thomas, 1917[2]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

bawełniaki

Plemię

Thomasomyini

Rodzaj

andowiak

Gatunek

andowiak smukły

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania edytuj

Andowiak smukły występuje w południowo-wschodnim Peru (Region Cuzco)[5].

Taksonomia edytuj

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1917 roku brytyjski zoolog Oldfield Thomas nadając mu nazwę Thomasomys gracilis[2]. Holotyp pochodził z Machu Picchu, na wysokości 12 000 ft (3658 m), w Regionie Cuzco, w Peru[6].

Systematyka T. gracilis w stosunku do T. cinnameus i T. hudsoni jest niejasna i wymaga dodatkowych badań taksonomicznych[5]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[5].

Etymologia edytuj

  • Thomasomys: Oldfield Thomas (1858–1929), brytyjski zoolog, teriolog; gr. μυς mus, μυος muos „mysz”[7].
  • gracilis: łac. gracilis lub gracilus „smukły, elegancki, cienki”[8].

Morfologia edytuj

Długość ciała (bez ogona) 83–101 mm, długość ogona 120 mm, długość ucha 15–18 mm, długość tylnej stopy 22–23 mm; brak danych dotyczących masy ciała[9].

Siedlisko edytuj

Schwytano je blisko strumieni z gęstymi zaroślami przerywanymi przez górskie łąki[3]. Występuje na wysokości między 2750 a 4300 m n.p.m.[3]. Jest prawdopodobnie nadrzewny[3].

Populacja edytuj

Gatunek bywający lokalnie powszechny, jego liczebność spada[3].

Zagrożenia edytuj

Główne zagrożenia to wylesianie, fragmentacja siedliska, i rolnictwo[3].

Przypisy edytuj

  1. Thomasomys gracilis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b O. Thomas. Preliminary diagnoses of new mammals obtained by the Yale-National Geographic Society Peruvian Expedition. „Smithsonian miscellaneous collections”. 68 (4), s. 2, 1917. (ang.). 
  3. a b c d e f V. Pacheco, Thomasomys gracilis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-22] (ang.).
  4. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 256. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 426. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Thomasomys gracilis. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-22].
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 675, 1904. (ang.). 
  8. gracilis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-22] (ang.).
  9. U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 500. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).