Andrés Prieto

chilijski piłkarz i trener piłkarski

Andrés Prieto Urrejola (ur. 19 grudnia 1928 w Santiago, zm. 25 września 2022[1]) – piłkarz chilijski grający podczas kariery na pozycji napastnika.

Andrés Prieto
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Andrés Prieto Urrejola

Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1928
Santiago

Data śmierci

25 września 2022

Wzrost

176 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1947–1953 CD Universidad Católica
1953–1955 RCD Espanyol 16 (4)
1955–1957 CD Universidad Católica
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1947–1957  Chile 16 (8)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1962 San Luis Quillota
1966 CD Universidad Católica
1966–1967 Colo-Colo
1967 Club América
1968 Unión Española
1969–1970 Huachipato
1971 Platense
1971 Vélez Sarsfield
1972 San Lorenzo
1973–1975 Liverpool
1976 Defensor Sporting
1977–1979 Cobreloa
1980 CD Universidad Católica
1981 Deportes Iquique
1983 Unión San Felipe
1984–1985 Bolívar
1986–1987 Real Santa Cruz
1989–1990 Cobreloa
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa edytuj

Karierę piłkarską Andrés Prieto rozpoczął w stołecznym Universidad Católica w 1947. Z Universidad Católica zdobył mistrzostwo Chile w 1949. W 1953 wyjechał do hiszpańskiego Espanyolu. W lidze hiszpańskiej zadebiutował 4 października 1953 w zremisowanym 0-0 meczu z Athletikiem Bilbao. W klubie z Barcelony Prieto występował przez 2 lata i rozegrał w tym czasie w lidze hiszpańskiej 16 meczów, w których zdobył 4 bramki. W 1955 powrócił do Universidad Católica, w którym w 1957 zakończył piłkarską karierę.

Kariera reprezentacyjna edytuj

W reprezentacji Chile Prieto zadebiutował 6 grudnia 1947 w przegranym 0-6 spotkaniu w Copa América z Urugwajem. Na turnieju w Ekwadorze Chile zajęło czwarte miejsce, a Prieto wystąpił w czterech meczach: z Urugwajem, Ekwadorem, Kolumbią (bramka) i Boliwią. W 1949 po raz drugi uczestniczył w turnieju Copa América, na którym Chile zajęło piąte miejsce. Na turnieju w Brazylii Prieto wystąpił w trzech meczach: z Brazylią, Peru i Urugwajem.

W 1950 roku został powołany przez selekcjonera Arturo Bucciardiego do kadry na mistrzostwa świata w Brazylii. Na mundialu Prieto wystąpił w dwóch meczach – z Hiszpanią i USA (bramka w 54 min.). W 1952 uczestniczył w pierwszej edycji mistrzostw panamerykańskich, na którym Chile zajęło drugie miejsce. Na tym turnieju Prieto wystąpił w trzech meczach: z Panamą (hat-trick), Meksykiem (bramka) i Peru (bramka).

W 1957 po raz trzeci uczestniczył w turnieju Copa América, na którym Chile zajęło szóste miejsce. Na turnieju w Peru Prieto wystąpił w dwóch meczach – z Peru i Ekwadorem, który był jego ostatnim meczem w reprezentacji. Od 1947 do 1957 roku rozegrał w kadrze narodowej 16 spotkań, w których zdobył 8 bramek.

Przypisy edytuj

  1. Muere Andrés Prieto, leyenda del fútbol chileno y mundialista con la Roja en 1950 [online], t13.cl, 25 września 2022 [dostęp 2022-09-25] (hiszp.).

Bibliografia edytuj