Andrena clarkella
Andrena clarkella – gatunek samotnej pszczoły z rodziny pszczolinkowatych. Ma szeroki zasięg: w Europie głównie na północy, na wschodzie sięgając aż do Rosji, w Turcji, a także w Ameryce Północnej[2].
| Andrena clarkella[1] | |
| (Kirby, 1802) | |
 samica | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Andrena clarkella |
Wygląd samicy jest dość charakterystyczny[2]. To pszczoła średniej wielkości, o masywnej budowie. Włoski na wierzchu tułowia są u osobników świeżo po wyjściu z gniazda rudobrązowe (później mogą płowieć), natomiast boki tułowia, głowa i odwłok owłosione są czarno. Szczoteczka na tylnej goleni służąca do zbierania pyłku jest żółtopomarańczowa, podobnie jak sama goleń i stopa[3]. Samce, szczególnie starsze, są trudniejsze do odróżnienia od podobnych gatunków niż samice[2].
Gatunek wczesnowiosenny[2]. Podobnie jak wszystkie pszczolinki, gniazduje w ziemi, w samodzielnie wykopanych przez siebie norkach[4]. Tworzy agregacje gniazd. Oligolektyczna, samice zbierają pyłek z kwiatów wierzb[2]. Samice mogą spędzać poza gniazdem, zbierając pokarm, aż 95 minut[5].
Pasożytem gniazdowym jest Nomada leucophthalma[2]. Wydzielina gruczołów Dufoure’a samic A. clarkella jest w swoim składzie podobna do substancji wytwarzanych przez samce N. leucophthalma (obie jako główny składnik zawierają oktanian geranylu). Podobny skład chemiczny substancji wydzielanych przez samice pszczolinek i samce ich pasożytów gniazdowych z rodzaju Nomada był opisywany również u innych par gatunków. Przypuszczalnie substancja zapachowa jest przekazywana samicy przez samca pasożyta gniazdowego i ułatwia mu wniknięcie do gniazda gospodarza[6].
-
Samica -
Samiec -
U starszych samic futerko na grzbiecie może być wypłowiałe niemal do koloru szarego, jak na zdjęciu
_clarkella_(female)_-_Flickr_-_S._Rae_(1).jpg)
Przypisy edytuj
- ↑ Andrena clarkella, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e f Andrena clarkella (Kirby, 1802) | BWARS [online], www.bwars.com [dostęp 2022-03-26].
- ↑ F. Amiet i inni, Apidae 6: Andrena, Melitturga, Panurginus, Panurgus., „Fauna Helvetica”, 26, 2010.
- ↑ Charles D. Michener, The Bees of the World, ISBN 978-0-8018-9220-2, OCLC 956771431 [dostęp 2022-03-26].
- ↑ Katerina Rezkova i inni, Analysis of Nesting Behavior Based on Daily Observation of Andrena vaga (Hymenoptera: Andrenidae), „Journal of Insect Behavior”, 25 (1), 2012, s. 24–47, DOI: 10.1007/s10905-011-9274-8, ISSN 0892-7553 [dostęp 2022-03-29] (ang.).
- ↑ Jan Tengö, Gunnar Bergström, Cleptoparasitism and Odor Mimetism in Bees: Do Nomada Males Imitate the Odor of Andrena Females?, „Science”, 196 (4294), 1977, s. 1117–1119, DOI: 10.1126/science.196.4294.1117, ISSN 0036-8075 [dostęp 2022-03-29].