Andrij Husin

piłkarz ukraiński

Andrij Łeonidowycz Husin, ukr. Андрій Леонідович Гусін (ur. 11 grudnia 1972 w Złoczowie, zm. 17 września 2014 w Kijowie) – ukraiński piłkarz grający na pozycji pomocnika, reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.

Andrij Husin
Андрій Гусін
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Andrij Łeonidowycz Husin

Data i miejsce urodzenia

11 grudnia 1972
Złoczów

Data i miejsce śmierci

17 września 2014
Kijów

Wzrost

188 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1991 Karpaty Kamionka Bużańska 2 (0)
1992 Hazowyk Komarno 16 (3)
1992–1993 Karpaty Lwów 17 (4)
1993–1995 Dynamo-2 Kijów 46 (27)
1995–1996 CSKA-Borysfen Kijów 27 (9)
1996–2004 Dynamo Kijów 170 (22)
2005–2007 Krylja Sowietow Samara 39 (9)
2007–2008 Saturn Ramienskoje (grający trener) 13 (0)
W sumie: 330 (74)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1993–2006  Ukraina 71 (9)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2007–2008 Saturn Ramienskoje (asystent)
2010 Anży Machaczkała (asystent)
2010–2013 Dynamo-2 Kijów
2013 Krylja Sowietow Samara (asystent)
2013–2014 Anży Machaczkała (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Order „Za odwagę” III klasy (Ukraina)

Kariera piłkarska edytuj

 
Andriy Husin w 2010 roku.

Kariera klubowa edytuj

Karierę piłkarską rozpoczynał jako napastnik w Karpatach Kamionka Bużańska, następnie grał w Hazowyku Komarno i Karpatach Lwów. To właśnie w klubie ze Lwowa został dostrzeżony przez działaczy Dynama Kijów, którego zawodnikiem stał się w 1993 roku. W ciągu kolejnych dwóch lat grał jedynie w drugiej drużynie tego klubu, w których rozegrał 46 meczów, strzelił 27 goli. W Wyszczej Liże debiutował już jako zawodnik CSKA-Borysfenu Kijów w sezonie 1995-96, w którym zagrał 27 spotkań, strzelił 9 goli. Po roku gry w tym stołecznym klubie został ściągnięty z powrotem do Dynama. Pierwsze mistrzostwo zdobył w sezonie 1996-97. Wciąż był rezerwowym (13 meczów, 3 gole), ale ciągle odgrywał kluczową rolę w drugiej ekipie. Przełomowy okazał się sezon 1997-98, Husin stał się ważnym ogniwem Dynama, a klub robił furorę także w Lidze Mistrzów (ćwierćfinał z Juventusem, w którym strzelił jedyną bramkę dla Dynama). Rok później odpadł z tych rozgrywek dopiero w półfinale (po dramatycznym dwumeczu z Bayernem). Z Dynamem zdobywał kolejne mistrzostwa i puchary Ukrainy, występował także w Lidze Mistrzów. W 2005 roku zdecydował się opuścić Dynamo na rzecz rosyjskich Krylji Sowietow Samara, gdzie zdecydował się ukończyć piłkarską karierę w 2007 roku[1]. Jednak zgodził się jeszcze na propozycję Saturna Ramienskoje występować i trenować ten klub. Jeszcze do ukończenia sezonu 2008 klub i piłkarz rozstali się.

Kariera reprezentacyjna edytuj

26 czerwca 1993 debiutował w reprezentacji Ukrainy jeszcze jako zawodnik Karpat Lwów w meczu z Chorwacją, przegranym 1:3. Dwukrotnie pełnił funkcję kapitana drużyny. Uczestniczył w Mistrzostwach Świata 2006 w Niemczech, gdzie jego Ukraina dotarła do ćwierćfinału (zagrał w pięciu spotkaniach). Po Mundialu postanowił zakończyć karierę reprezentacyjną, jednak po jakimś czasie odwołał swoją decyzję. Ogółem dla reprezentacji zagrał 71 razy, strzelił 9 goli.

Kariera trenerska edytuj

8 czerwca 2007 roku został członkiem sztabu szkoleniowego rosyjskiego Saturna Ramienskoje. Będąc asystentem trenera dalej kontynuował występy na boisku. W 2008 został rozerwany kontrakt z klubem. Od marca 2010 pomagał trenować Anży Machaczkała[2]. W grudniu 2010 został zaproszony na stanowisko głównego trenera drugiej drużyny Dynama Kijów[3].

Śmierć edytuj

17 września 2014 roku o 14:00 czasu miejscowego, podczas treningu motocyklowego na kijowskim autodromie Czajka na jednym z ostrych zakrętów nie utrzymał się i wyleciał z siodła pojazdu[4][5]. Nie odzyskawszy przytomności, Andrij zmarł na miejscu. Był żonaty z Krystyną, dizajnerką. Osierocił trójkę dzieci.

Sukcesy i odznaczenia edytuj

Sukcesy klubowe edytuj

  • półfinalista Ligi Mistrzów: 1999
  • mistrz Ukrainy (7x): 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2003, 2004
  • wicemistrz Ukrainy: 2002
  • zdobywca Pucharu Ukrainy (4x): 1998, 1999, 2000, 2003
  • finalista Pucharu Ukrainy (2x): 1993, 2002

Sukcesy reprezentacyjne edytuj

Sukcesy indywidualne edytuj

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj