Andrzej Ćwikliński
Andrzej Ćwikliński, właśc. Wacław Wojciech Ćwikliński[2] (ur. 23 września 1937 w Piotrkowie Trybunalskim, zm. 26 marca 1983 w Montrealu[3]) – polski duchowny starokatolicki.
ksiądz senior | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
23 września 1937 |
Data i miejsce śmierci |
26 marca 1983[potrzebny przypis] |
Miejsce pochówku |
Montreal |
proboszcz parafii Świętego Krzyża w Montrealu (PNKK) | |
Okres sprawowania |
1965–1983 |
senior senioratu wschodniego diecezji kanadyjskiej PNKK | |
Okres sprawowania |
1974–1983[potrzebny przypis] |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
1960[potrzebny przypis] |
Prezbiterat |
8 grudnia 1961[b] |
Sakra biskupia |
24 czerwca 1962[a] |
Syn Stanisława i Zofii z Popławskich. Po ukończeniu liceum nauczycielskiego w Piotrkowie Trybunalskim podjął zabiegi celem wstąpienia do stanu duchownego. Formację odbywał w Tyńcu, Krakowie i Czerwińsku. Od 1956 działał w środowisku polskich starokatolików i w misji starokatolickiej wśród staroobrzędowców (popowców). Podjął współpracę z biskupem Ignacym Wysoczańskim. Był emisariuszem w sprawie unii kościelnej pomiędzy Kościołem Starokatolickim na Węgrzech i Wschodnim Kościołem Staroobrzędowym w Polsce. Przebywał w Budapeszcie, gdzie prowadził rozmowy z lokalnym biskupem Marią Ottonem Fehérvárym. Duszpasterzował we Wrocławiu, Krakowie i Olsztynie. W 1960 przyjął wzorem wschodnim imię zakonne Andrzej. Ignacy Wysoczański mianował go staroobrzędowym eparchą olsztyńsko-białostockim i udzielił sakry biskupiej. Sakry miał mu również udzielić biskup Maria Otton Fehérváry[potrzebny przypis]. Ćwikliński był współkonsekratorem przynajmniej raz – 20 sierpnia 1962 asystował Ignacemu Wysoczańskiemu w Kosewie podczas sakry Jakuba Jana Antoniego Malczewskiego[4].
Andrzej Ćwikliński brał udział w staraniach o rejestrację prawną Wschodniego Kościoła Staroobrzędowego w Polsce, a także pozyskania przez niego obiektów sakralnych na Mazurach. Był jednym ze współzałożycieli stowarzyszenia Chrześcijańska Misja Filantropii Pokoju Świata. W 1962 po nieporozumieniach i próbie przejęcia władzy zerwał współpracę z Ignacym Wysoczańskim. Wyjechał za granicę. W 1964 znalazł się w Kanadzie, gdzie wstąpił do Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego. Został duchownym diecezji Buffalo-Pittsburgh PNKK. Biskup Tadeusz Zieliński skierował go do pracy wikariusza w parafii św. Jana Chrzciciela w Toronto, a w 1965 mianował proboszczem parafii Świętego Krzyża w Montrealu. Jego staraniem został zbudowany nowoczesny kościół parafii PNKK w dzielnicy Rosemont[5].
Od 1968 był księdzem diecezji kanadyjskiej PNKK, od 1971 członkiem Rady Głównej PNKK, od 1974 administratorem senioratu wschodniego diecezji kanadyjskiej PNKK, a od 1976 członkiem komisji Rady Głównej PNKK do spraw misji w Brazylii[potrzebny przypis].
Zmarł na białaczkę. Pochowany został w Montrealu. Urna z sercem duchownego została złożona w grobie rodzinnym na cmentarzu w Piotrkowie Trybunalskim[potrzebny przypis].
Uwagi edytuj
- ↑ Data sakry udzielonej przez węgierskiego biskupa mariawickiego, Marię Ottona Fehérvárego[1].
- ↑ Data święceń kapłańskich uznanych przez PNKK[potrzebny przypis].
Przypisy edytuj
- ↑ Andrzej Waclaw Cwiklinski, sites.google.com/site/gnostickos [zarchiwizowane 2022-02-17] (ang.).
- ↑ Pastuszewski 2019 ↓, s. 288.
- ↑ Msgr. Andrzej Waclaw Cwiklinski [online], Find a Grave [dostęp 2024-03-13] (ang.).
- ↑ Pastuszewski 2019 ↓, s. 297.
- ↑ M. Kąpińska , Serce śp. Ks. Seniora Andrzeja Ćwiklińskiego spoczęło w polskiej ziemi, „Rodzina. Tygodnik katolicki”, 31 (1186), Warszawa: Społeczne Towarzystwo Polskich Katolików, 31 lipca 1983, s. 10–11 .
Bibliografia edytuj
- Stefan Pastuszewski, Ignacy Wysoczański – biskup wędrowny na Mazurach, „Komunikaty Mazursko-Warmińskie”, nr 2 (304), 2019, s. 284–316 [dostęp 2024-02-27] .