Andrzej Bądkowski

Andrzej Bądkowski (ur. 19 czerwca 1946 w Toruniu, zm. 27 lipca 2020 w Gdańsku) – przedsiębiorca, chemik, działacz społeczny i wykładowca akademicki.

Andrzej Bądkowski

Data i miejsce urodzenia	19 czerwca 1946 Toruń
Data i miejsce śmierci	27 lipca 2020 Gdańsk
Miejsce spoczynku	Gdańsk Cmentarz Łostowicki
Zawód, zajęcie	chemik, przedsiębiorca, działacz społeczny
Miejsce zamieszkania	Gdańsk
Alma Mater	Politechnika Gdańska Wydział Chemii
Rodzice	Anna Bądkowska, Tadeusz Bądkowski
Małżeństwo	Elżbieta Bądkowska de domo Brzozowska
Odznaczenia
Strona internetowa

Życiorys

Andrzej Bądkowski urodził się 19 czerwca 1946 w Toruniu jako syn Tadeusza Bądkowskiego i Anny z domu Sowińska. Miał siostrę Ewę oraz był bratankiem Lecha Bądkowskiego, cichociemnego w czasach wojny, w latach 70. animatora działań podziemnych oraz sygnatariusza porozumień sierpniowych w 1980. Rodzina Andrzeja Bądkowskiego pochodzi z ziemi toruńskiej.

W młodości wychowywał się w Słupsku gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej a następnie do I Liceum Ogólnokształcącego, które ukończył w 1965. W latach 1965-1969 studiował Technologię Chemiczną na Politechnice Gdańskiej. Po studiach podjął pracę w Wyższej Szkole Morskiej w Gdyni. Przez kilka lat był pracownikiem naukowo-dydaktycznym i pełniącym obowiązki wykładowcy. Zajmował się tematyką materiałów niebezpiecznych na statkach, najpierw w zespole Fizyki i Chemii, a następnie w Centrum Doskonalenia Kadr Oficerskich Floty Handlowej. Należał do senatu Wyższej Szkoły Morskiej, w której był zatrudniony do 1973. W tym samym roku rozpoczął pracę w Instytucie Morskim a następnie został zatrudniony w Instytucie Kształtowania Środowiska w Gdańsku. Zajmował się oceną rozprzestrzeniania zanieczyszczeń w morzu. W latach siedemdziesiątych zaczął specjalizować się w problemach związanych z bezpieczeństwem chemicznym oraz organizacją i techniką zwalczania awarii chemicznych na wodach powierzchniowych i lądzie, o różnych skalach natężeń.

Od 1976 kierował akcjami ratowniczymi w zakresie zagrożeń chemicznych, m.in. w Mielcu na Wisłoce, na Noteci, w Poznaniu, Wronkach, Chorzowie, Białymstoku. Wypracował koncepcję zakładowego i terenowego ratownictwa chemicznego oraz ekologicznego.

Od 1989 r. został prywatnym przedsiębiorcą i wraz z żoną założył i prowadził przedsiębiorstwo EKOS w Gdańsku. Jest autorem publikacji specjalistycznych i opracowań dotyczących substancji niebezpiecznych jak również m.in. "Zbioru kart charakterystyki" dla ponad kilku tysięcy różnego rodzaju substancji i mieszanin chemicznych. Współpracował z periodykiem ogólnopolskim "Atest" oraz kilkoma innymi czasopismami specjalistycznymi.

W 1990 został wybrany z ramienia Komitetu Obywatelskiego do Rady Miasta Gdańska pierwszej kadencji (w latach 1990-1994). Objął także funkcję wiceprzewodniczącego Rady Miasta Gdańska. Jako delegat reprezentował ją m.in. we Francji, Danii, Szwecji, Wielkiej Brytanii i Niemczech. W latach 1994-1995 r. był stypendystą Uniwersytetu Erazma w Rotterdamie. Po powrocie do Polski założył Towarzystwo Gdańsk-Niderlandy, którego w latach 1999–2006 był prezesem.

Wybrane publikacje

• Podręcznik ratownika chemika i pożarnika cz. 1
• Podręcznik ratownika chemika i pożarnika cz.2
• Poradnik służb BHP, ratownictwa pożarowego i chemicznego cz.1
• Informator o sposobach i środkach wykrywania i pomiaru niebezpiecznych gazów, par i pyłów. Rurki wskaźnikowe, mierniki i alarmy elektroniczne dostępne w kraju, NDS-y
• Niszczenie i neutralizacja (303) substancji szkodliwych - Syntet. dane dot. 303 związków chem. oraz opis stosowanych ochron osobistych i procedur wykonywania pomiarów jakościowych i ilościowych
• Informator o 3725 substancjach szkodliwych i niebezpiecznych -Tabelaryczne ujęcie danych: nazwa, wzór chem., masa cząst., temp.: topnienia, wrzenia, zapłonu, samo zapłonu, nr. ONZ, NDS-y, gęstość, gęstość par wzgl. powietrza, granice wybuchowości
• Materiały trujące - 389 syntetetyczne charakterystyki materiałów trujących będących przedmiotem powszechnego stosowania
• Materiały żrące - 277 syntetetyczne charakterystyki materiałów żrących będących przedmiotem powszechnego stosowania
• Węglowodory - Ropy, paliwa, oleje, smary, rozpuszczalniki, węglowodory - 176 substancji
• Materiały szkodliwe stosowane w przemyśle spożywczym - Zbiór 50 szczegółowych charakterystyk
• Kwasy, zasady, sole dopuszczone w Polsce jako dodatki do żywności - Zbiór 34 szczegółowych charakterystyk
• Substancje rakotwórcze w środowisku pracy i życia - Zbiór charakterystyk 75 substancji.
• Materiały szkodliwe stosowane w galwanizerniach - Zbiór 120 szczegółowych charakterystyk
• Substancje szkodliwe stosowane w budownictwie - Opis łącznie z 50 szczegółowymi charakterystykami
• Substancje szkodliwe w materiałach budowlanych - Zbiór charakterystyk substancji chemicznych, których zawartości w materiałach budowlanych podlegają szczególnym ograniczeniom wg Zarz. MZiOS z dn. 12,03,96
• Substancje szkodliwe w pomieszczeniach - Zbiór charakterystyk substancji chemicznych szkodliwych dla zdrowia w powietrzu pomieszczeń kat.A i B, wg Zarz. MZiOS z dn. 12,03,96.
• Zagrożenia powszechne - Szczegółowe zbiory informacyjne, dotyczące 35 substancji chemicznych i innych materiałów, stanowiących zasadniczy trzon współczesnych zagrożeń powszechnych życia codziennego i w miejscach pracy
• Gazy techniczne - Zbiór charakterystyk gazów technicznych stosowanych w przemyśle i budownictwie
• Spalanie niebezpiecznych odpadów - Kompendium informacyjne dot. procesów spalania odpadów zawierających niebezpieczne substancje chemiczne
• Katalog: Substancje zanieczyszczające wody wodociągowe - Zbiór kart dotyczący charakterystyk mikrozanieczyszczeń wód wodociągowych
• Katalog: Charakterystyki zasadniczych, szkodliwych substancji chemicznych - Zbiór zestawów informacyjnych o niebezpiecznych dla zdrowia i życia stosowanych przez współczesny świat substancji chemicznych

Odznaczenia i wyróżnienia

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi Orderu Świętego Floriana.