Andrzej Makarewicz
Andrzej Makarewicz (ur. 14 stycznia 1935 w Warszawie[1], zm. 10 lutego 2023[2]) – polski prawnik, dyplomata, specjalista w zakresie prawa traktatowego.
| Data i miejsce urodzenia |
14 stycznia 1935 |
|---|---|
| Data śmierci |
10 lutego 2023 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
dyplomata, prawnik |
| Alma Mater | |
| Pracodawca | |
| Partia | |
| Rodzice |
Aleksy, Natalia |
| Małżeństwo |
Alicja Werner-Makarewicz |
| Dzieci |
Łukasz, Tomasz |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Andrzej Makarewicz w 1952 ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza w Warszawie. Należał do Związku Młodzieży Polskiej. Następnie był urzędnikiem w Wojskowym Przedsiębiorstwie Budowlanym nr 6 oraz pracownikiem laboratorium w Instytucie Farmacji w Warszawie. W 1953 rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. W 1957 uzyskał tytuł magistra prawa. W 1957 został członkiem PZPR. Od sierpnia 1957 do września 1958 pracownik Komisji Zagranicznej Rady Naczelnej Zrzeszenia Studentów Polskich w Warszawie. We wrześniu 1958 rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W 1960 został lektorem Komitetu Warszawskiego PZPR. Był także członkiem Komitetu Zakładowego przy MSZ oraz egzekutywy OOP PZPR przy MSZ. Od sierpnia 1964 do czerwca 1965 doradca prawny w Delegacji Polskiej do Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Wietnamie. Od listopada 1966 do czerwca 1973 pełnił funkcję naczelnika Wydziału Procedury Traktatowej w Departamencie Prawno-Traktatowym MSZ, a następnie radca ministra w DPT MSZ. W 1971 ukończył podyplomowe studium międzynarodowych stosunków gospodarczych przy Wydziale Handlu Zagranicznego w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie, a w 1973 podyplomowe studium służby zagranicznej na Wydziale Nauk Społecznych Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR. Od stycznia 1974 do listopada 1976 pracował jako radca w Ambasadzie w Teheranie[1]. W następnych latach, m.in. radca (ok. 1977)[3] oraz wicedyrektor DPT MSZ (ok. 1997)[4] oraz wicedyrektor sekretariatu Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku[2].
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005)[5].
Mąż Alicji Werner-Makarewicz. Ojciec Łukasza i Tomasza. Pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2023-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-21].
- ↑ a b c Andrzej Makarewicz, Warszawa, 15.02.2023 - nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl, 15 lutego 2023 [dostęp 2023-02-21].
- ↑ INDEKS OSOBOWY. Indeks zawiera informacje na temat funkcji pełnionych w 1977 r. [online], docplayer.pl [dostęp 2023-02-21].
- ↑ Komisja Spraw Zagranicznych /nr 116/ [online], orka.sejm.gov.pl, 15 kwietnia 1997 [dostęp 2023-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-21].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 lipca 2005 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1009).