Anna Atkins z domu Children (ur. 16 marca 1799 w Tonbridge, zm. 9 czerwca 1871 w Halstead Place) – brytyjska botaniczka i fotografka. Była jedną z pierwszych kobiet-fotografów i autorką książki British Algae: Cyanotype Impressions, uznawanej przez część badaczy za pierwszą w historii publikację ilustrowaną fotografiami[1][2] (inni pierwszeństwo to przyznają The Pencil of Nature Williama Foxa Talbota[3]).

Anna Atkins
Anna Children
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 marca 1799
Tonbridge

Data i miejsce śmierci

9 czerwca 1871
Halstead Place

Narodowość

brytyjska

Dziedzina sztuki

fotografia

Życiorys edytuj

 
Dictyota dichotoma. Cyjanotyp z książki British Algae: Cyanotype Impressions
 
Polysiphonia violacea. Cyjanotyp z książki British Algae: Cyanotype Impressions

Wcześnie osierocona przez matkę, Hester Anne Holwell, która zmarła w 1800 r. w wyniku komplikacji po porodzie, Anna blisko związała się z ojcem, uczonym Johna George’a Childrena. Children pracował w British Museum, był członkiem Royal Society i wiceprzewodniczącym Botanical Society of London. W 1823 r. przetłumaczył publikację Genera of Shells Jean-Baptiste'a Lamarcka, do której 256 rysunków wykonała Anna.

W 1825 wyszła za Johna Pelly'ego Atkinsa. W 1839 została członkiem Botanical Society of London. Wkrótce po ogłoszeniu przez Williama Foxa Talbota techniki fotogenicznego rysowania (photogenic drawings) w 1839 r. i kalotypii w 1841 r., Atkins wraz z ojcem zainteresowała się nimi, podejmując próby ich samodzielnego wykonania. Ostatecznie jednak poświęciła się innej technice fotograficznej, którą w 1842 r. wynalazł zaprzyjaźniony z rodziną Childrenów John Herschelcyjanotypią. Atkins wykorzystała ją do zilustrowania swojej książki poświęconej glonom, zatytułowanej British Algae: Cyanotype Impressions. Opublikowana została w częściach w latach 1843-1851, wyprzedzając o kilka miesięcy The Pencil of Nature Talbota. Fotogramy Atkins wykonywała bez użycia aparatu, umieszczając rośliny na papierze pokrytym substancją światłoczułą i wystawiając go na działanie światła. W rezultacie otrzymywała negatywowe odbicie glonów na niebieskim tle.

Po śmierci ojca w 1852 r. opublikowała Memoir of John George Children, Esq., a rok później wydała ostatni tom British Algae. Wraz z przyjaciółką Anne Dixon w latach 1852-1864 Atkins opublikowała kolejne albumy ilustrowane cyjanotypami: Cyanotypes of British and Foreign Ferns, Cyanotypes of British and Foreign Flowering Plants and Ferns i trzeci bez tytułu, zawierający fotogramy roślin, piór i koronek.

Przypisy edytuj

  1. Dusan C. Stulik, Art Kaplan: Cyanotype. Los Angeles: The Getty Conservation Institute, 2013, s. 5, seria: The Atlas of Analytical Signatures of Photographic Processes. ISBN 978-1-937433-08-6.
  2. Meredith Key Soles: Atkins Anna. W: Encyclopedia of nineteenth-century photography. John Hannavy (red.). New York: 2008, s. 94. ISBN 0-415-97235-3.
  3. Christopher James: The Book of Alternative Photographic Processes. Wyd. 3. Boston: Cenganing Learning, 2015, s. 66. ISBN 1-305-46159-2.

Bibliografia edytuj

  • Meredith Key Soles: Atkins Anna. W: Encyclopedia of nineteenth-century photography. John Hannavy (red.). New York: 2008, s. 93-95. ISBN 0-415-97235-3.

Linki zewnętrzne edytuj