Anna Branicka
Anna z Branickich Lubomirska z Ruszczy (ur. 1562 w Krakowie, zm. 9 stycznia 1639 w Wiśniczu[1]) – posiadaczka starostwa dobczyckiego w 1585 roku[2].
| |
 Gryf | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Mąż | |
| Dzieci |
Stanisław Lubomirski |
Życiorys edytuj
Była córką Grzegorza Branickiego i Katarzyny z Kotwiczów z Gawłowa herbu Kotwicz (zm. 1588 r.). W 1581 poślubiła Sebastiana Lubomirskiego. Z tego małżeństwa na świat przyszło ośmioro dzieci: synowie Stanisław Lubomirski wojewoda krakowski, i Joachim (1588-1610) starosta dobczycki, najstarsza córka Katarzyna Lubomirska (1582-1611) została wydana za mąż za Janusza Ostrogskiego, Anna została zakonnica w klasztorze benedyktynek w Staniatkach, Zofia poślubiła Mikołaja Oleśnickiego, Barbara wyszła za mąż za Jana Zebrzydowskiego a Krystyna została żoną Stanisława Koniecpolskiego hetmana wielkiego koronnego. Po śmierci męża Anna mieszkała w Dobczycach i w Wiśniczu zajmując się wychowaniem dzieci i działalnością dobroczynną[3]
Anna Branicka w latach 1623-1634 za sumę 65 tysięcy złotych była fundatorką klasztoru dominikanek na Gródku w Krakowie wraz z kościoła pod wezwaniem Matki Boskiej Śnieżnej[4]. Wspierała finansowo Dominikanów w Bochni i Karmelitów Bosych w Wiśniczu. Zmarła na zamku w Wiśniczu została pochowana obok męża w rodzinnej kaplicy grobowej, której była współfundatorką w latach 1605-1610 w kościele Dominikanów w Krakowie. W kaplicy tej znajduje się jeden z zachowanych portretów Anny, drugi przechowują siostry Dominikanki[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Anna Branicka z Branic i Ruszczy h. Gryf (M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego) [online], sejm-wielki.pl [dostęp 2017-11-21].
- ↑ w tym roku wraz z Sebastianem Lubomirskim uzyskała dożywocie na starostwo dobczyckie, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 67.
- ↑ Polski Słownik Biograficzny, t. XVIII, wyd.1973, str.40
- ↑ Kościół Matki Boskiej Śnieżnej, Dominikanek, Na Gródku. W: Encyklopedia Krakowa. Warszawa – Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 458. ISBN 83-01-13325-2.
- ↑ Lidia Kozioł, „Kościół św. Trójcy i klasztor OO Dominikanów”, str. 12 ISBN 83-86575-33-6