Anna Czeska (królowa Anglii)

Anna Czeska
	; Anna Czeska (Bouvier, 1904)
	królowa Anglii
Okres	od 1383; do 1394
Jako żona	Ryszarda II
Następczyni	Izabela de Valois
	Dane biograficzne
Dynastia	Luksemburgowie
Data i miejsce urodzenia	11 maja 1366 ; Praga
Data śmierci	7 czerwca 1394
Miejsce spoczynku	Opactwo Westminsterskie
Ojciec	Karol IV Luksemburski
Matka	Elżbieta pomorska
Mąż	Ryszard II
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Anna Czeska, ang. Anne of Bohemia (ur. 11 maja 1366 w Pradze, zm. 7 czerwca 1394), córka cesarza Karola IV – króla Czech i Elżbiety pomorskiej, siostra Zygmunta Luksemburskiego; wnuczka Bogusława V pomorskiego, prawnuczka Kazimierza Wielkiego. Królowa Anglii jako pierwsza żona króla Ryszarda II^[1].

Życiorys edytuj

W 1370 została zaręczona z Albrechtem II, synem księcia bawarskiego i hrabiego Holandii, Zelandii i Hainaut Albrechta I. Ostatecznie 22 stycznia 1383 poślubiła Ryszarda w Westminster Abbey. Nie mieli dzieci. Nie wniosła mężowi żadnego posagu, za to Ryszard musiał zapłacić jej bratu 20 tysięcy florinów (około 13 tysięcy funtów). Jednak korzyścią z tego małżeństwa był fakt, że od tego momentu kupcy angielscy mogli handlować z czeskimi ziemiami oraz ziemiami całego Świętego Cesarstwa (to znowu wywołało wojnę z Francją). Brak innych korzyści sprawił jednak, że małżeństwo Ryszarda nie spełniało oczekiwań wysokich osobistości w królestwie i członków parlamentu Anglii(inne języki). Również kronikarze przedstawiają Annę w niekorzystnym świetle.

Anna zmarła w czasie zarazy, 12 lat po ślubie – Ryszard odczuł tę stratę bardzo mocno. Swój przydomek „dobra królowa Anna” i swoją popularność wśród mieszkańców Anglii zaskarbiła sobie ujmującym sposobem bycia, np. starała się o ułaskawienie dla uczestników rewolty chłopskiej z 1381, bywało, że prosiła o wybaczenie dla winowajców. Pochowana jest w Opactwie Westminsterskim obok swojego męża. Kiedy w 1871 otworzono jej grób, to okazało się, że wiele kości zostało wykradzionych przez otwór w boku trumny.

Ryszard II ożenił się ponownie z Izabelą de Valois 31 października 1396.