Anna Truskolaska z domu Kędziora (ur. 1941 w Krakowie) – polska dziennikarka i opozycjonistka, współpracowniczka Komitetu Helsińskiego w Polsce.

Anna Truskolaska
Ilustracja
Anna Truskolaska z domu Kędziora
Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1941
Kraków

Zawód, zajęcie

dziennikarz, bibliotekarka

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Małżeństwo

Piotr Truskolaski

Dzieci

Kajetan, Justyna

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Życiorys edytuj

Córka Marii Stefanii Stanisławy Croneck – polskiej autorki literatury dla dzieci oraz Juliusza Kędziory – polskiego autora i malarza.

W latach 1963–1967 studentka Uniwersytetu Jagiellońskiego na kierunku polonistyka. Z uwagi na małżeństwo z Piotrem Truskolaskim i przyjście na świat dzieci (Kajetan, Justyna) stopień magistra uzyskała w roku 1970 na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, dokąd przeprowadzili się wraz z mężem.

W latach 1970–1971 kierownik Gromadzkiego Domu Kultury w Lipinkach, 1971–1972 wychowawca w Sanatorium Rehabilitacyjnym w Jarnołtówku k. Głuchołaz, 1972–1975 instruktor terapii zajęciowej w Dolnośląskim Zespole Rehabilitacyjnym we Wrocławiu. W 1975 przeprowadziła się do Lublina i podjęła pracę jako bibliotekarz w Bibliotece Uniwersyteckiej KUL, gdzie pracowała do 1990 roku, aktywnie uczestnicząc w tworzeniu i pracach NSZZ „Solidarność”[1].

Zasadniczym obszarem działalności Anny Truskolaskiej była prasa podziemna. Zawodowo gromadziła wszelką "bibułę" dla Biblioteki KUL. W latach 1978–1980 przyłączyła się do kolportażu „Spotkań. Niezależnego Pisma Młodych Katolików”. W latach 1982–1989 prowadziła Biuro Informacji Regionu Środkowo-Wschodniego, przygotowując serwisy informacyjne dla redakcji podziemnych czasopism oraz publikując teksty w „Informatorze Regionu Środkowo-Wschodniego NSZZ «S»”, „Tygodniku Mazowsze”, „KOS” i „CDN”. Redaktor naczelny i wydawca „Gazety poza wszelka cenzurą". Inicjatorka i wydawca "Gazety Rolników. Pismo Solidarności RI"[2]. Działalność Anny Truskolaskiej została dostrzeżona zarówno przez władze, które rozpracowywały ją pod kryptonimem Bibliotekarz, jak i przez środowiska opozycyjne – w 1987/1988 została laureatką nagrody Fundacji Polcul.

Po przełomie w latach 1990–1991 sekretarz redakcji i reporter w „Tygodniku Współczesnym”, w 1993 dziennikarka pisma „Express Fakty”, 1996–1999 pisma „LOS” przy Lubelskim Ośrodku Samopomocy.

W 1999 oraz 2001 wyróżniona odznaką Zasłużony Działacz Kultury, w 2008 odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi. Od 5 lipca 2016 r. sekretarz Wojewódzkiej Rady Konsultacyjnej ds. Działaczy Opozycji Antykomunistycznej i Osób Represjonowanych przy Zarządzie Województwa Lubelskiego.

Przypisy edytuj

  1. Janina Gawrysiakowa, Małgorzata Józwik: NSZZ "Solidarność" w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim 1980-2010. Lublin: 2015, s. 46, 55, 85-104.
  2. Eugeniusz Wilkowski: Solidarność rolnicza na terenie województwa lubelskiego w latach 1980-1989. Chełm: 2013, s. 336-340.

Linki zewnętrzne edytuj