Wikipedia

Antero Niittymäki

Antero Pertti Elias[1] Niittymäki (ur. 18 czerwca 1980 w Turku) – były fiński hokeista występujący na pozycji bramkarza. Reprezentant Finlandii, dwukrotny olimpijczyk. Wychowanek TPS. Występował w klubach NHL - San Jose Sharks, Tampa Bay Lightning i Philadelphia Flyers. Ten ostatni klub wybrał go w drafcie NHL w 1998 roku. Dwukrotny medalista zimowych igrzysk olimpijskich. W 2006 roku podczas igrzysk w Turynie został wybrany najbardziej wartościowym graczem turnieju.

Antero Niittymaki
Ilustracja
Antero Niittymaki w barwach Philadelphia Phantoms (2005)
Data i miejsce urodzenia

18 czerwca 1980
Turku

Obywatelstwo

Finlandia

Wzrost

185 cm

Pozycja

bramkarz

Uchwyt

lewy

Draft

NHL 1998, numer: 168 (6 runda)
Philadelphia Flyers

Multimedia w Wikimedia Commons

Kariera klubowa edytuj

Karierę hokeisty rozpoczął w swoim rodzinnym mieście Turku w zespole TPS. Grał tam przez siedem lat od 1995 do 2002 roku. Po raz pierwszy w meczu SM-liiga (najwyższa klasa rozgrywkowa w kraju) wystąpił w sezonie 1999/2000. Po zakończeniu sezonu zdobył Jarmo Wasaman muistopalkinto, nagroda dla najlepszego debiutanta sezonu. Między innymi dzięki jego pomocy zespół z Turku zdobył po raz drugi z rzędu puchar Kanada-malja dla najlepszej drużyny Finlandii.

27 czerwca 1998 roku został wybrany w szóstej rundzie draftu draftu NHL w 1998 roku przez drużynę Philadelphia Flyers. Swój pierwszy mecz w National Hockey League rozegrał 4 lutego 2004 roku. W swoim debiucie obronił 19 z 20 strzałów co spowodowało, iż został wybrany trzecią gwiazdą spotkania[2]. W następnym sezonie podczas lokautu w NHL grał w filii Flyers - Philadelphia Phantoms z którym zdobył Puchar Caldera, czyli trofeum dla najlepszej drużyny ligi American Hockey League. Ponadto zdobył Jack A. Butterfield Trophy dla najwartościowszego zawodnika rundy playoff oraz zagrał w meczu gwiazd ligi AHL[3].

Po zakończeniu lokautu w NHL stał się podstawowym bramkarzem drużyny Flyers. W sezonie 2005/2006 razem z Lotnikami awansował do playoff w których odpadli w pierwszej rundzie z zespołem Buffalo Sabres. W kolejnym sezonie m.in. przez jego słabą postawę w obronie strzałów spowodowały, iż klub nie awansował do rozgrywek posezonowych. Po tym sezonie stanowisko trenera drużyny utracił Ken Hitchcock, a zastępujący go John Stevens rzadziej stawiał na Fina. Od sezonu 2007/2008 na pozycji pierwszego bramkarza Flyers zastąpił go Martin Biron. W sezonie zasadniczym rozegrał 28 na 82 możliwe spotkania. W fazie playoff nie zagrał w żadnym meczu.

Na początku lipca 2009 roku Flyers pozyskali dwóch bramkarzy: Ray Emery i Brian Boucher, praktycznie zapewniając niepodpisanie kontraktu z Niittymäkim na kolejny sezon[4][5]. Niittymäki został wolnym agentem. W połowie lipca podpisał kontrakt z Tampa Bay Lightning jako zastępca Mike'a Smitha.

Sezon 2009/2010 rozpoczął wielkim sukcesem. Po pierwszych dziesięciu meczach prowadził w lidze w statystykach średniej obronionych strzałów jak i współczynniku GAA[6]. Ostatecznie rozegrał dla drużyny z Florydy 49 spotkań z których wygrał 21. Po sezonie zakończył współpracę z Błyskawicami. 1 lipca 2011 roku podpisał dwuletni kontrakt z San Jose Sharks, który gwarantuje mu 4 miliony dolarów[7].

W sierpniu powrócił do ojczyzny i został ponownie zawodnikiem macierzystego klubu TPS[8], w barwach którego uczestniczył w sezonie SM-liiga (2012/2013). W jego trakcie rozegrał jedynie 14 spotkań. W kwietniu 2013 roku zakończył karierę zawodniczą z powodu kontuzji biodra[9].

Kariera reprezentacyjna edytuj

Zawodnik kilkakrotnie uczestniczył w meczach międzynarodowych w reprezentacji Finlandii w hokeju na lodzie. Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata w 2006 oraz na zimowych igrzyskach olimpijskich 2006 i 2010. Wraz ze seniorską reprezentacją zdobył trzy medale. Dwa na igrzyskach olimpijskich (srebro w Turynie oraz brąz w Vancouver) oraz jeden na mistrzostwach świata w 2006 roku. Zagrał również podczas Mistrzostw Europy Juniorów w 1998 roku oraz w Mistrzostwach Świata Juniorów w 2000 roku[10].

Sukcesy edytuj

 
Antero Niittymäki w barwach Finlandii podczas rozgrzewki (2009)
Reprezentacyjne
  •   Srebrny medal Mistrzostw Europy juniorów do lat 18: 1998
  •   Brązowy medal Mistrzostw Świata: 2006
  •   Srebrny medal Igrzysk Olimpijskich: 2006
  •   Brązowy medal Igrzysk Olimpijskich: 2010
Klubowe
Indywidualne
Wyróżnienie
  • Wybrany do drugiej drużyny dekady drużyny Philadelphia Phantoms

Statystyki edytuj

Klubowe edytuj

Sezon regularny

Sezon Drużyna Liga M Z P R PPD MIN GA SO GAA SV%
1999–00 TPS SM-liiga 32 23 6 3 — 1899 68 3 2.15
2000–01 TPS SM-liiga 21 10 5 1 — 1112 46 2 2.48 .907
2001–02 TPS SM-liiga 27 16 8 1 — 1498 46 3 1.84 .937
2002–03 Philadelphia Phantoms AHL 40 14 21 2 — 2283 98 0 2.58 .903
2003–04 Philadelphia Flyers NHL 3 3 0 0 — 180 3 0 1.00 .961
2003–04 Philadelphia Phantoms AHL 49 24 13 6 — 2728 92 7 2.02 .924
2004–05 Philadelphia Phantoms AHL 58 33 21 4 — 3453 119 6 2.07 .924
2005–06 Philadelphia Flyers NHL 46 23 15 — 6 2690 133 2 2.97 .895
2006–07 Philadelphia Flyers NHL 52 9 29 — 9 2942 166 0 3.38 .894
2007–08 Philadelphia Flyers NHL 28 12 9 — 2 1424 69 1 2.91 .907
2008–09 Philadelphia Flyers NHL 32 15 8 — 6 1804 83 1 2.76 .912
2009–10 Tampa Bay Lightning NHL 49 21 18 — 5 2657 127 1 2.87 .909
2010–11 San Jose Sharks NHL 24 12 7 — 3 1414 64 0 2.72 .896
NHL 234 95 86 0 31 13113 645 5 2.95 .902

Playoff

Sezon Drużyna Liga M Z P MIN GA SO GAA SV%
1999–00 TPS SM-liiga 8 6 2 453 13 0 1.72 .944
2001–02 TPS SM-liiga 4 2 2 295 11 0 2.23 .926
2003–04 Philadelphia Phantoms AHL 12 6 6 796 24 0 1.81 .926
2004–05 Philadelphia Phantoms AHL 21 15 5 1269 37 3 1.75 .943
2005–06 Philadelphia Flyers NHL 2 0 0 72 5 0 4.11 .828
2010-11 San Jose Sharks NHL 2 1 0 91 1 0 .66 .967
NHL 4 1 0 164 6 0 2.19 .898

Międzynarodowe edytuj

Rok Drużyna Turniej   M Z P R MIN GA SO GAA SV%
1998 Finlandia MEJ 1 60 4 0 4.00
2000 Finlandia MŚJ 2000 5 245 10 0 2.45
2006 Finlandia IO 2006 6 5 1 - 359 8 3 1.34 .951
2006 Finlandia MŚ 2006 4 2 1 1 212 6 2 1.70 .927
Mecze seniorskie 10 7 2 1 571 14 5 1.53 .939

M = mecze, Z = zwycięstwa, P = Porażki, R = Remisy, PPD = Porażki po dogrywce, MIN = minuty spędzone na ławce kar, GA = stracone bramki, SO = shutout, GAA = średnia straconych bramek, SV% = procentowa skuteczność obronionych strzałów

Przypisy edytuj

  1. ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2009-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-20)].
  2. ↑ Washington Capitals 1, Philadelphia Flyers 5 FINAL. (ang.).
  3. ↑ a b GAME SUMMARY ASG-2005. (ang.).
  4. ↑ Flyers Agree to One-Year Contract with Ray Emery. [dostęp 2009-06-10]. (ang.).
  5. ↑ Boucher, Laperriere Join Flyers. [dostęp 2009-07-01]. (ang.).
  6. ↑ Goalies’World rankings Antero Niittymaki is back on top. [dostęp 2009-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-11)]. (ang.).
  7. ↑ Niittymaki Signs With San Jose. [dostęp 2010-07-01]. (ang.).
  8. ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-03)].
  9. ↑ Suomalaisen tähtimaalivahdin kova ratkaisu: "Pelit ovat ohi lopullisesti" - Jääkiekko - Ilta-Sanomat [online], www.iltasanomat.fi [dostęp 2017-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-21] (fiń.).
  10. ↑ Antero Niittymäki na stronie TSN.ca
  11. ↑ From Finland to Philly? Antero Niittymaki may arrive in 2002-03. [dostęp 2002-03-28]. (ang.).
  12. ↑ Flyers European Update (10/28/01). [dostęp 2001-10-27]. (ang.).
  13. ↑ Lightning Sign Free Agent Goaltender Antero Niittymaki. (ang.).
  14. ↑ http://www.eurohockey.net/news/story.html?id=20060226175758swedenranked1niittymkimvp

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Antero_Niittymäki&oldid=71678242”