Generał Anthony Clement McAuliffe (ur. 2 lipca 1898 w Waszyngtonie, zm. 11 sierpnia 1975 w Chevy Chase w stanie Maryland) – generał Armii Stanów Zjednoczonych, wsławił się heroiczną obroną belgijskiego miasta Bastogne podczas ofensywy w Ardenach.

Anthony McAuliffe
Old Crock
Ilustracja
Anthony McAuliffe w Ardenach
generał generał
Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1898
Waszyngton

Data i miejsce śmierci

11 sierpnia 1975
Chevy Chase, Maryland

Przebieg służby
Lata służby

19191955

Siły zbrojne

 US Army

Jednostki

101 Dywizja Powietrznodesantowa

Stanowiska

zastępca d-cy: 101 Dywizji Powietrznodesantowej

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Późniejsza praca

pracownik biurowy w American Corporation Cyanamid

Odznaczenia
Army Airborne Basic Parachutist Badge
Krzyż Wybitnej Służby (Stany Zjednoczone)
Medal Sił Lądowych za Wybitną Służbę - dwukrotnie (Stany Zjednoczone)
Srebrna Gwiazda (Stany Zjednoczone) Legionista Legii Zasługi (USA)
Brązowa Gwiazda - dwukrotnie (Stany Zjednoczone)
Presidential Unit Citation - baretka wojsk lądowych Medal Zwycięstwa (międzyaliancki) Medal Amerykańskiej Służby Obronnej Medal Kampanii Amerykańskiej (USA) Medal Kampanii Europy-Afryki-Bliskiego Wschodu (USA) Medal Zwycięstwa w II Wojnie Światowej (USA) Medal Armii Okupacyjnej (USA) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Krzyż Wojenny 1939–1945 z brązową palmą (Francja)
Komandor Orderu Leopolda (Belgia) Krzyż Wojenny z brązową palmą (Belgia) (1940-1945) Medal Brązowego Lwa (Holandia) Order Wybitnej Służby (Wielka Brytania) Komandor Orderu Korony Dębowej (Luksemburg)

Młodość edytuj

Studiował na West Virginia University w latach 1916–1917. Ukończył West Point w listopadzie 1918 roku w stopniu podporucznika.

Służba wojskowa edytuj

Służył w Normandii jako dowódca Dywizji Artylerii. Przed operacją Market Garden został przeniesiony do wojsk powietrznodesantowych. Wylądował w Holandii na pokładzie szybowca.

Ofensywa w Ardenach edytuj

W grudniu 1944 roku ówczesny dowódca 101 Dywizji Powietrznodesantowej gen. Maxwell Taylor był nieobecny w Ardenach, gdzie stacjonowała jego jednostka, gdyż uczestniczył w konferencji generalicji w Stanach Zjednoczonych. Dowództwo przejął jego zastępca – Anthony McAuliffe, którego to zastała niemiecka ofensywa.

101 DPD wycofująca się ze wschodu i północy jednocześnie okopywała się w Bastogne. Miasto było umiejętnie bronione przez cały tydzień przed zmasowanym atakiem skoordynowanym z ostrzałem artyleryjskim. 22 grudnia, gdy Niemcy zażądali kapitulacji, odpowiedział jednym tylko słowem, które dało mu sławę: nuts (pol. bzdura).

W okresie od stycznia do lipca 1945 roku Anthony dowodził 103 Dywizją Piechoty pełniącą rolę okupacyjną.

McAuliffe został awansowany na czterogwiazdkowego generała 1 marca 1955 roku.

Po wojnie edytuj

Odszedł z Armii w 1956 roku. Do 1963 roku pracował dla American Corporation Cyanamid. Mieszkał do śmierci w Chevy Chase. Zmarł w 1975 roku w wieku 77 lat. Jest pochowany wraz z żoną, synem i córką na Cmentarzu Narodowym w Arlington.

Pamięć edytuj

Południowe przedłużenie trasy wschodniej 33 w Northampton County, w Pensylwanii, ukończone w 2002 roku, zostało nazwane Droga pamięci generała Anthony' ego McAuliffe' a[1].

Przypisy edytuj

  1. Pennsylvania Highways: Route 33. [dostęp 2009-01-02].

Bibliografia edytuj