Wikipedia

Anthony Perkins

amerykański aktor, reżyser

Anthony Perkins, także Tony Perkins[1] (ur. 4 kwietnia 1932[2] w Nowym Jorku[3], zm. 12 września 1992[4] w Hollywood[5]) – amerykański aktor filmowy i teatralny, a także reżyser[6] i piosenkarz.

Anthony Perkins
Ilustracja
Anthony Perkins (1960)
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1932
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

12 września 1992
Los Angeles

Zawód

aktor, reżyser, piosenkarz

Współmałżonek

Berry Berenson (1973–1992; jego śmierć)

Lata aktywności

1953–1992

Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys edytuj

Wczesne lata edytuj

Perkins był synem aktora scenicznego i ekranowego Osgooda Perkinsa (1892–1937) i Janet Esselstyn (z domu Rane)[7]. Jego pradziadek Andrew Varick Stout Anthony (1835–1906)[8] ze strony ojca zajmował się profesjonalnym grawerowaniem w drewnie. Miał on pięć lat, gdy zmarł jego ojciec. Perkins był potomkiem pasażera statku Mayflower, Johna Howlanda (ok. 1591–1672/3). Uczęszczał on do The Brooks School, The Browne & Nichols School, Columbia University oraz Rollins College, zanim przeprowadził się do Bostonu w 1942 roku[9].

Kariera edytuj

W kinie debiutował jeszcze jako student w roli Freda Whitmarsha w komediodramacie George’a Cukora Aktorka (1953) u boku Spencera Tracy i Jean Simmons. Już za rolę Josha Birdwella w swym drugim filmie, w dramacie historycznym Williama Wylera Przyjacielska perswazja (1956) z udziałem Gary’ego Coopera i Dorothy McGuire, zdobył Złoty Glob w kategorii „nowa gwiazda roku: aktor” oraz nominację do Oscara. Najbardziej znaną kreację stworzył w Psychozie Alfreda Hitchcocka (1960), gdzie zagrał chorego psychicznie mordercę Normana Batesa[10]. Dwa lata później zagrał Josepha K. w Procesie Orsona Wellesa. Inne znaczące pozycje filmowe w jego dorobku to Gwiazda szeryfa (1957), Ostatni brzeg (1959), Paragraf 22 (1970), Morderstwo w Orient Ekspresie (1974). Grał również w kontynuacjach Psychozy (m.in. Psychoza II), a także występował na scenach Broadwayu.  

Życie prywatne edytuj

 
Perkins, Donna Anderson i Fred Astaire w filmie Ostatni brzeg (1959)

9 sierpnia 1973 Perkins ożenił się z fotografką Berinthią „Berry” Berenson. Wychowali dwóch synów: aktora Osgooda „Oza” Roberta Perkinsa (ur. 2 lutego 1974) i muzyka Elvisa Perkinsa (ur. 9 lutego 1976)[11].

Perkins był biseksualistą[12]. Uchodził za bardzo nieśmiałą osobę, szczególnie w relacji z kobietami. Zgodnie z nielegalną biografią napisaną przez Charlesa Winecoffa, przed poślubieniem Berenson – Perkins miał romans z aktorem Tabem Hunterem (1956–58), tancerzem Rudolfem Nurejewem, kompozytorem i literatem Stephenem Sondheimem (1972), aktorem Nickiem Adamsem, tancerzem/choreografem Groverem Dale (1967–73) i fotografem Christopherem Makosem (1983)[13]. Perkins miał swoje pierwsze intymne heteroseksualne doświadczenie w wieku 39 lat z aktorką Victorią Principal (1971–72), podczas gdy pracował nad westernem Sędzia z Teksasu (1972)[14].

Perkins zmarł w 1992 roku w wieku 60 lat z powodu powikłań związanych z AIDS[15].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Anthony Perkins. TCM Movie Database. [dostęp 2016-01-10]. (ang.).
  2. ↑ Anthony Perkins. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-01-10]. (ang.).
  3. ↑ Anthony Perkins (4 de Abril de 1932). Filmow. [dostęp 2016-01-10]. (port.).
  4. ↑ Anthony Perkins. filmstarts.de. [dostęp 2016-01-10]. (niem.).
  5. ↑ Anthony Perkins. PORT.hu. [dostęp 2016-01-10]. (węg.).
  6. ↑ Anthony Perkins. AdoroCinema. [dostęp 2016-01-10]. (port.).
  7. ↑ Anthony Perkins Biography (1932-1992). Film Reference. [dostęp 2016-01-10]. (ang.).
  8. ↑ Anthony Perkins. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2016-01-10]. (ang.).
  9. ↑ Anthony Perkins Biography. Yahoo! Movies. [dostęp 2016-01-10]. (ang.).
  10. ↑ Anthony Perkins. AllMusic. [dostęp 2016-01-10]. (ang.).
  11. ↑ Berry Berenson. The Guardian. [dostęp 2015-12-20]. (ang.).
  12. ↑ Anthony Perkins. Monsters-Movies.com. [dostęp 2016-01-10]. (ang.).
  13. ↑ Anthony Perkins Dating History. FamousFix. [dostęp 2016-01-10]. (ang.).
  14. ↑ Return of Psycho. People. [dostęp 2016-01-10]. (ang.).
  15. ↑ Anthony Perkins, Star of 'Psycho' And All Its Sequels, Is Dead at 60. The New York Times. [dostęp 2016-01-10]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Anthony_Perkins&oldid=73130473”