Antiopa (córka Nikteusza)

Antiopa (także Antiope, gr. Ἀντιόπη Antiópē, łac. Antiope) – w mitologii greckiej kochanka Zeusa, dziewczyna wyjątkowej urody.

Franz Anton Maulbertsch, Jowisz i Antiope (1780)

Uchodziła za córkę Nikteusza (lub boga rzeki Asoposa). Była tak przecudnej urody, że zachwycił się nią sam Zeus, który pod postacią kozłonogiego satyra porwał ją i uniósł do chatki pasterskiej w puszczy. Z tego związku urodziły bliźnięta: Amfion i Zetos. Po sześciu latach Zeus ją opuścił. Wróciła do swego miasta, lecz umierający ojciec kazał swemu bratu Likosowi zabić swą córkę. Likos nie mógł jednak spełnić prośby swego brata i ujęty pięknością i smutkiem darował jej życie i oddał ją jako niewolnicę swej żonie Dirke. Ta jednak wtrąciła ją do lochu. Spędziwszy tam wiele lat Antiopa utraciła swą piękność. Zeus nie zapomniał jednak o swej ukochanej. Napełnił ją dawną siłą i uwolnił z lochu. Udało jej się dobiec do chaty w lesie, gdzie spotkała swych dorosłych synów, którzy postanawiają pomścić krzywdy wyrządzone swej matce. Pokonują drużynę Likosa, zabijając go w walce, a Dirke przywiązują do dzikiego byka, który doprowadza do jej śmierci. Antiopa wraz z synami zasiedli na tronie tebańskim, gdzie żyli w szczęściu wzmacniając potęgę swego grodu.

Bibliografia

• Markowska W., Mity greckie
• Cotterell A., Encyklopedia mitologii Wyd. RTW, Warszawa 2000, ISBN 83-7294-019-3