Anton Aškerc

Anton Aškerc (ur. 9 stycznia 1856 w Globoko, zm. 10 czerwca 1912 w Lublanie) – słoweński pisarz, tłumacz, duchowny i publicysta.

Anton Aškerc

Data i miejsce urodzenia	9 stycznia 1856 Globoko
Data i miejsce śmierci	10 czerwca 1912 Lublana
Zawód, zajęcie	pisarz, tłumacz, duchowny, publicysta
Narodowość	słoweńska

Życiorys

Po ukończeniu seminarium duchownego w Mariborze był proboszczem w parafiach na obszarze Styrii. Następnie popadł w spór z miejscowym biskupem, zaprzestał posługi i został archiwistą w Lublanie.

Był czołowym poetą słoweńskiego realizmu. Tworzył wiersze, ballady, romanse, przypowieści i satyry. Publikował także dzienniki podróżnicze. W swojej twórczości krzewił liberalizm i patriotyzm. Ze względu na kontestowanie dogmatów katolickich i odwoływanie się do wartości wczesnego chrześcijaństwa był poddawany krytyce przez prasę klerykalną. Przekładał literaturę z języków chorwackiego, czeskiego, niemieckiego i rosyjskiego. Był redaktorem czasopisma Ljubljanski zvon.

Wybrane publikacje

(opracowano na podstawie materiału źródłowego)

• Balade in romance (1890)
• Lirske in epske poezije (1896)
• Nove poezije (1900)
• Izmajlov, Red sv. Jurja, Tujka (1900)
• Četrti zbornik poezij (1904)
• Zlatorog (1904),
• Mučeniki (1906)
• Jadranski biseri (1908)
• Akropolis in piramide (1909)
• Pesnitve: peti zbornik (1910)
• Poslednji Celjan (1912)