Anton Albert Dit(t)ki (ur. 15 maja 1798 w Braniewie, zm. w 1872 w Gdańsku) – ksiądz katolicki, doktor teologii, pedagog.

Anton Ditki
Anton Dittki
Data i miejsce urodzenia

15 maja 1798
Braniewo

Data i miejsce śmierci

1872
Gdańsk

Wyznanie

chrześcijańskie

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1823

Odznaczenia
IV Klasa Orderu Orła Czerwonego (Prusy)

Życiorys edytuj

Anton Ditki ukończył gimnazjum w Braniewie, uzyskując świadectwo dojrzałości w 1818 roku, po czym w tym samym roku wstąpił do miejscowego seminarium duchownego Liceum Hosianum[1][2]. Święcenia kapłańskie uzyskał w 1823 roku. Dwa lata studiował historię i filologię klasyczną na Uniwersytecie w Berlinie. Powrócił do Braniewa, był nauczycielem religii w gimnazjum braniewskim. W 1836 roku został dyrektorem progimnazjum w Reszlu. Wpierał tam naukę języka polskiego, zabiegał o pozyskanie odpowiednich nauczycieli języka polskiego, w tym m.in. Franciszka Krajnickiego. W 1834 arcybiskup poznański Marcin Dunin mianował go profesorem egzegezy Pisma Świętego w seminarium duchownym w Poznaniu. Niedługo potem uzyskał doktorat na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1837 został uhonorowany tytułem doktora honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego[3]. Uhonorowany został również Orderem Orła Czerwonego IV Klasy[4].

W 1847 przeniósł się do Gdańska, został tam radcą szkolnym na obwód rejencji; funkcję tę sprawował przez 20 lat, do 1867 roku.

Opublikował kilka rozpraw o historii Kościoła na Warmii oraz parę rozpraw egzegetycznych w katolickich czasopismach we Wrocławiu.

Przypisy edytuj

Literatura edytuj

  • Tadeusz Oracki, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku), Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1983
  • Jan Chłosta, Słownik Warmii, Olsztyn 2002