Wikipedia

Antoni Aleksander Soldenhoff

Antoni Aleksander Soldenhoff – generał-major wojsk koronnych, kolejno dyrektor generalny i dzierżawca huty w Miedzianej Górze 1782-1797, członek konfederacji targowickiej[1].

Z pochodzenia był czeskim Niemcem. Ze służby austriackiej przeszedł do rosyjskiej, w 1773 roku został pułkownikiem wojsk polskich. W Warszawie służył kolejnym ambasadorom i posłom Katarzyny II, pobierając od nich żołd. W czasie sejmu grodzieńskiego w 1793 roku, stale przebywał u boku Jakoba Sieversa. Po zwycięstwie insurekcji warszawskiej aresztowany 20 kwietnia 1794, uwolniony po indagacji przeprowadzonej 13 lipca. Po upadku powstania zasiadał w przybocznej kancelarii komendanta Warszawy, Friedricha von Buxhoevedena.

Odznaczony Orderem Świętego Stanisława w 1784 roku[2].

Bibliografia edytuj

  • Antoni Trębicki Opisanie Sejmu ekstraordynaryjnego podziałowego roku 1793 w Grodnie. O rewolucji roku 1794, opracował i wstępem poprzedził Jerzy Kowecki, Warszawa 1967

Przypisy edytuj

  1. ↑ Korrespondent Warszawski Donoszący Wiadomości Kraiowe y Zagraniczne. 1792, no 53, s. 466.
  2. ↑ Ciąg dalszy Kalendarzyka narodowego i obcego na rok ... 1792 czyli II część, z konstytycyami od roku 1788 dnia 6 października do roku 1791 dnia 23 grudnia przez daty oznaczonemi, s. 405.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Antoni_Aleksander_Soldenhoff&oldid=64828213”